BCCCAP00000000000000000000546

48 DE POSSIB!LITATE REVELATIONIS, th. 2. 0 , n. 53-55 c) Revelatio divina non tollit evolutionem seu harmoniam rationis aliis verbis, in hypothesi revelationis supernaturalis, processus cognitio– nis humanae nullam patitur perturbationem. Et re quidem vera, nema sanae mentis affirmare audet evolutionem harmonicam rationis per ma– gisterium humanum perturbari, sed, potius, perfici. Et in hoc omnes om– nino homines conveniunt. Substituatur nunc n:iagisterium humanum pro magisterio divino Quid inde accidet? Si capacitas intellectualis cum veritatibus communi– catis et acceptis perficitur, quid erit dicendum de ejus capacitate et am– plitudine si Deus communicet veritates quas humana ratio numquam inveniret, quia captum humanum penitus transcendunt? Ibi non tan– tum non aderit vel mínima perturbatio, sed, e contra, maxima perfectio. Ergo revelatio supernaturalis ex neutro capite repugnat, ac proinde possibilis est. Pars. 2.ª: Revelatio mediata est possfüiiis. Haec quaestio intime connectitur cum prima parte hujus theseos; illi qui theoretice hanc impugnant, etiam revelationem mediatam im– pugnabunt. 54. Argumentum.--Revelatio mediata est possibilis, l.º) si nulla appareat repugnan.tia in eo quod Deus aliquam veritatem alicui ho– mini communicet, eo manifesto fine ut iste aliis eamdem veritatem tra– dat; et 2.º) si nulla appareat rursus repugnantia in eo quod iste horno possit suam missionem probare. Atqui ita est. Ergo. Non repugnat primum, quia Deus jus habet et potentiam taliter procedendi. Si hanc potestatem admittimus in quolibet homine, cur eamdem potestatem negabimus Deo? Praeterea iste modus procedendi valde consentaneus est providen– tiae, quae, ad ostensionem suae bonitatis, inferiora per superiora con– ducere consuevit. Non repugnat secundum, quia ut aliquis homo veritates divinitus acceptas possit aliis ut revelatas tradere, sufficit ut suam missionem probare possit. Nemo non videt quod argumenta sive motiva credibilita– tis (cf. n. 81-82) Deo non desint, quibus authenticam missionem sui legati demonst:·et. Praeterea, haec veritatum communicatio earumque ad alias trans– missio non opponuntur psychologiae humanae, sed, a contrario, ipsa historia nos docet homines valde apparere proclives ad acceptandas doctrinas religiosas sive veras sive fal:::as, ab iis saltem qui seipsos divina missione praeditos sese exhibebant. 55. Objecfümes.--Objectio l.": Revelatio divina, si quae daretur, magnam sup. poneret nativam imperfectionem intellectus humani, ncmpe quod natura humana, jam ab initio creata fuisset manca, sine sufficicnti capacitate suum finem assequendi. Jamvero, opera Dei sunt omnino perfecta. Ergo revelatio, quae talem supponeret im– perfectionern in natura humana, admitti nequit. Immo, haec imperfectio ultimatim ir.. i;,sum Deurn funderetur.