BCCCAP00000000000000000000546

DE NATURA INSPIRATIONIS, n. 533-536 533 Neque praeteriri debet alía ratio, videlicet, quod loc1ltiones hyper– bolicae orientalium non debeant ad litteram interpretari juxta nostrum modum cogitandi, sed secundum indolem ,eorum. 534 e) Quid dicendum sit si hagiographus affirmaverit scriptores profanos aliquid dixisse vel scripsisse.-Si hagiographus haec tantum reíerat quin addat Deum dicta vel scripta approbare vel se ipsum ap– probare, verba vel scripta dici non possunt ab intrínseco, sed tantum ratione consignationis conscripta; quo in casu Deus afflrmat scriptores. profanos talia dixL':lse vel scripsisse, et nihil amplius; si vero constaret de approbatione vel de reprobatione Dei vel hagiographi, asserta con– siderarentur tamquam verba Dei ratione materiae. 535. d) Quid denique dicendu.m sit si hagiographus mandata vel consilia praebuerit.-Haec regula generatim servanda est: quidquid ha– giographus praecipiat vel per modum consilii proponat, erit verbum Dei tum ratione materiae tum ratione consignationis, nisí clare manifestet hoc praeceptum v,el consilium a se ipso, tamquam hagiographo, prove– nire; quod revera non raro accidit; sic. e. g. 1 Cor 7, 12; 11, 17; 1 Tim 5, 23; 2 Tim 4, 13. 536. 5.'') qu.onam sensu id omne quod in Sacra Scriptura conti– neatur, verum, seu imnrnne ab errorc dici debeat? Qui.lmsnam, subsidiis hic et mmc mcntem hagiographi discernere valeamus? Hae duae interrogationes includunt quaestiones difficiles, saeculo elapso et praesenti valde controversas; quae originem habuerunt in progressu scientiarum physicarum, maxime vero historicarum. Nos igitur, sicuti in superioribus fecimus, trademus in hoc loco so– lutiones «officiales:>, seu a Magisterio Ecclesiae datas; postea vero, quan– do agatur ele quaestionibus disputatis, pauca iterum adjungemus, nam non omnes theoriae a catholicis plus minusve discussae in initio hujus saeculi, possunt hodie sustineri, eo quod sub luce Magisterii authentici, perventum jam fuerit ad acceptationem aliquorum principiorum. En aUq_ua pri11cipa solutio11um. a) Imprimis attendi cler:et modus loqucndi ipsius haqiographi, juxta regulam ab ip;,a Commissione Biblica jam propositam (n. 503), quae sic se habet: quod hagioqraphus asserat, enuntiet, insinuet, dicendum est a Spiritu Sancto assertum, enuntiatum, ínsi11uatum. Advertas diversam graduationem; qui asserit, 11011 tantum enuntiat, nam insinnatio non adaequat enuntiationem; minus enim est insinuare quarn env.ntiare, et minus etiam enuntiare quam asserere; ideoque di– vernos gí.''.i,dn; v¡,rit:üis, si ita loqui fas sit, possumus in Sacra Scriptura distinguere; auctor igitur potest hic asserere, illic enuntiare, ibi tan– tum insinuare. Hoc pri.n.cipium applicationem obtinet in universa Sacra Scriptura, sive agatur de rebus doctrinalibus, sive de rebus naturalibus et his– toricis. Uno verbo sensus ab hagiographo intentus (non tamen requiritur