BCCCAP00000000000000000000546

530 DE NATURA INSPIRATIONIS, n, 530 530. 3.º) Circa extensionem ins¡Jirationis et inerrantiam Sacrae Scripturae. Omnia quae a1J hagiographo assernntur, tamquam asserta Dei ha– irnnda sunt; consequenter omnes sacrae Scripturae sententiae sunt in– falli!Jiliter verae. S. Scriptura numquam distinctionem facit inter doctrinam funda– mentalem a Deo conscriptam et partes ab hagiographis proprio im– pulsu redactas. Immo verba Jesu: <;Non potest solvi Scriptura, (Jo 10, 35), «Necesse est impleri omnia, quae scripta sunt in lege 11Ioysi, et Prophetis et Psalmis» (Le 24, 4,1:-45), «Donec transeat caelum et terra, jota unum aut unus apex non praeteribit a lege, clonec omnia fiant (Mt 5, 18), etc., omnem omnino scripturam V. Testamenti-adhuc scripta N. Testamenti deerant-tamquam inspiratam proposuisse viden– tur. Cfr. etiam 2 Tim 3, 16 (cfr. n. 506). Flavius Josephus et libri Tal– mudici id m verbis fortiter sustinent (cfr. n. 509). Testimonium Patristicum hac in re solemne est (cfr. n. 518 l. d. e.} et praesertim 3, ubi de absoluta inerrantia loquitur. Theologi tum asserta s. Scripturae Deo tribuunt tmn ejusdem iner– rantiam nunc ex professo tune data occasione, ut aliquid ab omnibus indubie admissum, exponunt (cfr. n. 522). Magisterium Ecclesiae, non modo in Professionibus fidei, affirmat Deum esse Auctorem utriusque Testamenti, sed etiam docet omnes li– bros canonicos, cum omnibus suis partibus, esse inspiratos (D 784, 1807). LEo XIII diserte nostram propositionem affert: Nam supernaturali virtute ita eos [hagiographos] ad scribendum exci– tavit et movit, ita scribentibus adstitit, ut ea omnia eaque sola quae ipse juberet, et recte mente conciperent et fideliter conscribere vellent et apte infalliIJili veritate exprimerent... Atque adeo Patri– bus omnibus et Doctoribus persuassimum fuit, divinas Litteras, qua– les ab hagiographis editae sunt, ab omni omnino errare esse immu-• nes ,CD 1952; cf. n. 501). Semel pro semper retineas agi in propositione de scriptis originali– bus: «quales ab hagiographis editae sunt» ... , vel de versionibus in quan– tum perfecte consonant cum originalibus, seu textibus primigeniis. Proinde-pergit LEO XIII: ,¡""· ,,-( .. . netas omnino fuerit aut inspirationem ad aliquas tantum sacrae Scripturae partes coangustare aut concedere sacrum ipsum errasse· auctorem... Nec toleranda est eorum ratio, qui... dar.e non dubitantes, inspirationem divinam ad res fidei morumque, nihil praeterea, pertinere (D 1950). BENEDICTUS XV iisdem conceptibus abundat eosque perficit :(cfr. n. 502). Proinde propositio: «Deus est auctor universae sacrae Scripturae»,.