BCCCAP00000000000000000000546

DE CRITERIO INSPIRATIONIS, n. 493-494 503 saeros, in quantum fuerint conscripti ab hominibus enthusiasmo reli– gioso affectis, non aliter ac inspirati dici etiam possunt libri poetici. Tamen, in his ultimis quadraginta annis, notabilem observamus mu– tationem in campo Protestantico, nam, etsi eorum fautores nondum pervenerint ad orthodoxam conceptionem circa inerrantiam, tamen aperte agnoscunt influxum Spiritus Dei in hagiographos, in quantum revelationem eis communicaret. c) J.VI.odernistae, etsi de inspiratione loquantur, tamen pro ipsis ins– piratio nihil aliud est nisi impulsio vehemens «qua credens ad fidem suam verbo scriptove aperiendam adigitur. Simile quid habemus in poética inspiratione; quare quidam ajebat: «Est Deus in nobis, agitante calescimus illo» (2) (D 2090). d) Non omnes catholici in re tam difficili semper feliciter docue– runt; eorum tamen discrepantiae non versantur circa existentiam ins– pirationis, sed circa ejus naturam. 494. 1. 0 ) L. LEssrns ( t 1623) haec scripsit verba: «Si aliquod opus pium et salutare, humana industria ex divino instinctu compositum, publico testimonio Spiritus Sancti approbaretur tam– quam in omnibus suis partibus verissimum; tale opus habiturum auctoritatem aeque infallibilem atque Scriptura sacra, et recte Scrip– turam sacram et verbum Dei appellatum iri... Qui modus, etsi de fac– to putem eum non inveniri in aliquo Scripturae canonicae libro, non tamen est impossibilis.» Uti vides, LEssrns confundit conceptum inspirationis cum conceptn immunitatis ab errore. Tamen, an. 1586, inter alias theses, a Facultate Theologica Lovaniensi censura affectas, hanc proposuit: Líber aliquis _(qualis forte est 2 Machabaeorum) humana industria sine assistentia Spiritus Sancti scriptus, si Spiritus Sanctus pastea teste– tur ibi nihil esse falsum, efficitur Scriptura sacra. Ut apparet, in verbis primo loco adductis, emendationem apposuit (3). 2. 0 ) JAC. BONFRERIUS (1573-1642), Lessii discipulus, etiam hypothe– tice, sui magistri doctrinam suscitasse videtur. Ait enim: Consequenter se habere posset Spiritus Sanctus, si quid humano spiritu absque Spiritus Sancti ape, directione, assistentia a quopiam scripto– re esset conscriptum, pastea tamen Spiritus Sanctus testaretur amnia quae in eo scripta essent, vera esse; certum est enim tune tatum hac scriptum tare Dei verbum et eandem infallibilem veritatem ha– biturum quam habent cetera quae inspiratione vel directione ejus– dem Spiritus Sancti conscripta essent (4). {2) Ü\"IDiüS, Pa;;,ti, 6 1 ~; (3) Qu'le ad Lcssium attinent legas apud H. DIECKMANN, in Gregorianum, 109 (1929). 72-84. Cfr. etiam PEscH, De Inspir., 11. 283-287. (4) In totam Scripturam sacram praeloquia, c. 8, s. 1, 7; Mm NE, aursus Scripturae, I, 109, 114