BCCCAP00000000000000000000546

452 DE OBJECTO INFALLIBILITATIS, th. 29, n. 446 --------------------- Praesumendum est auctorem libri intenclisse adhibere verba secun– dum usum acceptum; et de facto id praesumitur, donec contrarium probetur; contrarium supponeret auctorem verba adhibuisse in sensu mere subjectivo, qui in ejus mente latebat; iste sensus confunderetur cum sensu arbitrario et occulto. Dicimus igitur: quod Ecclesia, quando determinare intendit quaestio– nem facti in sensu objectivo, sit infallibilis. His igitur prne oculis habitis, ad probationem veniamus. l.º) Id exigitur ab infallibilitate Eccleslae, nam si auctor humanus impune doctrinas falsas spargere posset, dictitans Ecclesiam non rite intellexisse sensum ab ipso in suis scriptis adhibitum, jam actum esset de ejusdem munere custodiendi revelationem. Ideoque Ecclesia infalli-· biliter declarare potest: «tua scripta hunc sensum habent objectivum et haeresim sapiunt». 2.º) Hoc jus Ecclesia sibi vindicavit, sicuti abunde constat ex ipsa historia saeculari ecclesiastica; Ecclesia, ab antiquissimis temporibus usque ad praesens, suum definitivum judicium tulit circa scripta hete– rodoxa; jam Concilium Nicaenum damnavit librum «Thalia», ab ARIO scriptum. Index librorum prohibitorum plurimos titulas librorum tibi offert: definitive etiam ab Ecclesia damnatos. Sed declaratio classica hujusmodi rei invenitur in historia Janse– nismi ( 11). INNOCENTJUs X (1653) quinque propositiones, e libro JANSENII, decla– ravit haereticas (D 1092-1096). Jansenistae, duce A. Arnauld, cooperante monasterio Port-Royal, resistunt, arguentes Papam ben.e fecisse. In quinque illis propositio– nibus-ajunt-doctrina pelagiana et calvinista inveniri potest, et hanc R. Pontifex damnare voluit; sed minime damnavit sensnm a Jansenio intentum. ALEXANDER VII a. 1656, declarat: «Quinque illas propositiones ex libro Cornelii. .. excerptas, ac in sensn ab eodem Cornelio intento, dam,, natas fuisse, declaramus et definimus» (D 1098). Postea determinatio Alexandri VII iterum sub INNOCENTIO XII impo– nitur (D 1099 cum nota), Jansenistis adhuc renuentibus decisionis accep– tationem. Jansenistae rigidiores subscriptioni obsistunt; mitiores vero distin– xerunt, dicen~es se, in quaestione juris, interna ac sincera animi adhae• sione decisionem pontificiam acceptare; in quaestione tamen facti, de– cisionem pontificiam attingere tantum silentium obsequiosum. (11) JANSENrus (1585-1638), episcopus in Belgio, opus scripsit postumum, cul titulus "Augustinus)), judicio tamen Ecclesiae humilitcr doctrinam sullji– ciens. Ergo in errorem formalem non incidit. Jansenii asseclae doctrinara hujus lillri, adversantem magisterio Ecclesiae, diffuderunt.