BCCCAP00000000000000000000546

434 DE INFALLIBILITATE ROM. PONTIFICIS, th. 28, n. 430-431 ritatem primatialem prae oculis habet, immo et in memoriam revocat suum Regnum, in quo Apostoli extraordinariam praeeminentiam habc– bunt. Nihilominus, Christus pramittit Petra, nominatim, eique soli, ejusque successoribus, praeragativam indefectibilitatis in fide. Ergo in Le 22, 31-32 continetur infallibilitas Petri ejusque successorum. Unum superest prabandum, nempe quod Christus privilegium infal– libilitatis promiserit Petra ejusque successoribus, non tantum pro tem– pore Passionis, sed inclefinite. Quaeritur igitur utrum hoc privilegium infallibilitatis, non tantum pro ternpore Passionis, sed etiarn indefinite, asseratur tum in textu turn in contextu; utrurn scilicet Petrus appareat in hoc loco tarnquam caput supremum et perpetilum Collegii apostolici, an non. Respondeo: Verba contextus qui majar est in vobis ... et vers. 31, hoc insinuare videntur; sed nihil arnplius existimamus posse, apologetice> inde concludi. Tarnen, praesupposita promissione (Mt 16, 18-20), tune verba Le 22, 31 adducere possumus tamquam hujus rei confirmativa; hinc, argu– menturn, desumptum ex Le 22, 31, magnam probabilitatem haberet. Cum in documentis ecclesiasticis, de facto, argumentum conficiatur tum ex Mt 16, 18-20, tum ex Jo 20, 21, tum, denique, ex Le 22, 31, non negamus, dogmatice, sub luce traditionis, possibilitatem deveniendl in pressiorem conclusionem..(5). Confirmatur ex infallibilitate Concilii Oecurnenici, nam ex thesi prae– centi constat Concilium Oecumenicum esse infallibile; si ita est, dice– re debemus esse quoque infallibile quidquid a Concilio Oecumenico fuerit umquam definitum tamquam dogma fidei. Atqui Concilium Vati– canurn infallibilitatem Romani Pontificis tamquam dogma ab omni– bus credendum declaravit, et quidem in ipso sensu nostrae theseos. Ergo in eodem sensu Romanus Pontifex est infallibilis. 431. B) Ex Traditione.-Non pauca testimonia jam anata, e. g. quando actum est de Primatu Romani Pontificis, possent rursus in hoc loco afferri. A primis saeculis usque ad recentem definitionem Concilii Vaticani, vere ingens testimoniorum moles in dies efformata est. Ne tarnen expositio nostra taediosa evadat, aliquas tantum ideas affines. cumulare tentabimus. Semper etiam prae oculis habeatur principium illud sanae hermeneuticae, juxta quod non tantum judicia explicite expressa ad trutinam revocanda sunt, sed etiam ea quae in terminis implicitis et aequivalentibus expressa inveniantur. Infallibilitas Rornani Pontificis apparet in Traditione, tamquam cen– trnm unitatis ac stabilitatis et tamquam tribunal incorrnptibile, cujus: decisiones irrevocabiles sunt, atque maxima redundans auctoritate. (5) Aliquarn investigationem e. g. in dissertatione ad iauream, enixe cornmen– damus. Argumentum videas apud PALMIERI De Romano Pontífice, p. 353; Y. DE LA BRIÉRE, art. Pripauté. DAFC, col. 1366 sqs.; DUBLANCHY art. Infalli– bil'ité du Pape, DTC, col. 1653 sqs.; JUGIE, Theologia dogm. ehcist. orient. (Parlsiis, 1931), p. 355-357; theologi orientales generatim ornni vi textum, spoliant; M. J. LAGRANGE, L'Evangile ,selon S. Luc. (París, 1921, p. 555