BCCCAP00000000000000000000546

DE MAGISTERIO ECCLESIAE, th. 26, n. 406 411 Huic infallibilitati respondet infallibilitas Ecclesiae discentis, quae est infallibilitas passiva, seu recepta ab Ecclesia docente; adhaesio igi– tur christifidelium ad doctrinam, infallibiliter impositam per Ecclesiam <iocentem, infallibilem reddit ipsam Ecclesiam acceptantem. Vi assistentiae divinae. His verbis indicatur causa efficiens infalli– bili.tatis, nempe assistentia divina. Ergo infallibilitas adscribenda non est neque scientiae, neque sanctitati subjecti, neque ejus ingenio na– turali. Assistentia divina potest esse positiva vel negativa; positiva con– sistit in influxu divino positivo; negativa vero, in quadam vigilantia quae impediret propositionem ineptam vel erroneam veritatis. Exem– plum habes in discípulo qui sua sponte scriberet, sub vigilanti cura n,agistri; interventio enim magistri csset positiva. Ex dictis patet quod, si in abstracto loquamur, non necessario requi– n.tur assistentia positiva ad infallibilitatem efficiendam; sed hic in– fluxus positivus non excluditur; immo valde conformis est cum doctri– na Corporis Christi 11/Iystici, cum promissione Supremi Magistri: «Ecce ego vobiscum smn ... », et cum magisterio ecclesiastico (1). Haec tamen assistentia divina non est confundenda cum illa quae in revelatione et in inspiratione contingit; 11am, in revelatione (cf. n. 45), dum veritas revelata recipitur, hamo tantum passive se habet; revelatio igitur importat influxum divinum positivum. In inspiratione, ut pastea dicetur, hamo convertitur in instrumen– tum Dei vivum et ratianale; Deus proinde intellectum humanum illu– minat et voluntatem humanam movet ad libri conscriptionem; uno ver– bo, Deus est auctor principalis, hamo vero, instrumentalis, seu secun– darius. In tradenda doctrina revelata. Proinde, materia, seu objectum circa quod magisterium authenticunt dicitur infallibile, sunt doctrina reve– lata et ea omnia quae cum veritatibus revelatis necessario connec– tuntur. Inde non sequitur, neque affirmatur, subjectum infallibilitatis esse debere omniscium, nec impeccabile. ( 1) füc e. g, in Decreto de ss, Euclmristia_ !egLnus : «sacros"ncta oec1;1m~nica... TridrAntina ~:iy1Jodl1Ei... etf,1 1n c1un f1ncrn non ahsq_nr, pecullar1 Sp1ntus Sancti ctuctu et gubernatione convenerit... » «... a Spiritu Sancto illi omnem virtutc11c in clics svvvcrcntc (Jo 14, 20¡ edocta retinuit ... 1>, D 87aa Prns XII in E.incycl. Corpor'ls ik[ZJ.<' 1 i'lc-¿ scrlps .. t: cUnivers2n1 I~cclcsia1n suam illwninat Clll'istrn,... Ipse cst qui in fideles lm'.nen fidei infuudit; ipse qui Pastores et Doclorcs, iínJJTi?n'lsq1le suu1n in tcrris Vicarium, supernis scientiae, in– icllectus, sa.oicntiaeque donis divinitus clitat, ut jidei tliesaurmn ficleliter aaservent, strcnucc¡ue dcfendant, pie c/iligcnterque explicent atque corro– lJOrcnt; ipse denic¡ue er;t, qui, etsi non visus, l<,cclesiatl Conciliis praesidet at;;ue nraslncet». ,".AS, 35 (19~3), p. 216. Cfr. Encycl. Munific,;ntis Deus, .AJ',i,', 42 ( 1950), 709. De l,'.lc c¡tnestione optime C. FrLOGI'Assr La Trwlizione clivinO•U./ü05tol'ica et il ~1IngLstero della Chicsa, extractun1 e:,: ephe1neride CivCatt - (Homae, 1951), p, 8-9. Utique, Spiritus Sancti influxus ad omnia. et singula Corl)oris Jl,Iystici membra protGnditur; sed 1noclo pcculiari roa.. gi,,tros autlwnticos, absque dubio, illuminat, ut, quod revelatum e&t, !nti– mi11S rienetrent ,·.tqne recte pr0ponant. De facto ergo influxns posltivus ta.n– quam min,nda realitas absque dubio confitenda est.