BCCCAP00000000000000000000546

DE SUCCESSORE PETRI, th. 23, n. 361-362 359 nae necessario concordare debent; Ecclesia Romana est centrum oecu– menicum orthodoxiae. In his verbis affirmatur saltem primatus romanus in docendo. 362. Alia interpretatio. Stus Irenaeus affirmat Ecclesiai.n Roma– Ilflm. inter cunetas alias ecclesias, maxima principalitate gaudere, non qnidem ratione antiquitatis, nec apostolicitatis, sed ratione dignitatis primatialis. Principalitas, hoc sensu accepta, est ratio subjectionis ( ne– cesse est, importat) omnium ecclesia1 um. Sed non omnes auctores consentiunt in hac interpretatione; dispu– tatur enim inter ipsos circa sensum harum vocum: principalitatis, et necesse est. a) Principalitatis: cum textus originalis hujus loci desit, nescimus quodnam fuerit verbum a Sto. Irenaeo usitatum, ac proinde nescimus qualis fuerit sensus ab ipso intentus; hinc pro aliquibus auctoribus, principalitas est synonimon auctoritatis supremae _(interpretatio supra tradita); pro aliis vero, significat authenticitatem; pro aliis denique, indicat simplicem originem antiquiorem, seu chronologicam. b) Necesse est: aliqui, in hac expressione, vident necessitatem lo– gicam; alii, e contra, nonnisi necessitatem moralem admittunt; alii de– nique, utrumque sensum supponunt. Necessitas logica, ita ut sensus iste sit: si supponamus Ecclesiam Romanam doctrinam veram possidere, necessitate logica sequitur omnes ecclesias apostolicas, quae veram doctrinam retinent, doctrinam Roma– nae Ecclesiae tenere debere. Necessitas moralis locum habebit si universa ecclesia fuerit moraliter obligata ad assentiendum cum doctrina Romanae Ecclesiae. Tertia vositio utrumque implicaret, nempe: Ecclesia Romana est uni.cum fundamentum super quod Christus suam Ecclesiam aedificavit · si ita est, logice omnino fluit obligatio adhaerendi Ecclesiae Romanae: sed simul, omnes ecclesiae omnesque fideles adhaerere tenentur ( obli– gatio moralis) petrae fundamentali, a Christo institutae, quia ipsa est fundamentum, seu auctoritas suprema (33). Ex textibus supra citatis Sti. Irenaei dupliciter argui posse videtur: l.º) Stus. Irenaeus clare affirmat Sedi Romanae competere supre– mam auctoritatem ratione doctrinae. Jamvero auctoritas vere suprema in doctrina, sub omni ratione suprema esse etiam debet (cf. n. 311). Ergo Stus. Irenaeus imJJlicite affirmat primatum Sedis Romanae, seu Romani Pontificis Hoc argumentum saltem pro illis qui praejudiciis imbuti non sint, valorem habet apodicticum. (33) Arrnd DrEcr<r,IAN'-1 multa de hac quaestione invenies; cfr. De Ecclesia. n. 771- 772; cfr. etiam STRAUB, n. 984 sqs.; J. MAnoz, l'otentior principalitas, in EstEcl, 5 (1936), 300-366; C. BARDY, La Théologie de l'Egiise ele saint Gle– ment ele Rome á saint Irénée (París, 1945), p. 207; R JAcQUJN, Gomment eomprendre «Ab his qui s1mt undiqiw>> dans le test de Saint Irénée de .Rome, in RevScHel, 24 (1950), 72-87.

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz