BCCCAP00000000000000000000546

332 DE SUCCESSORIBUS APOSTOLORUM, th. 22, n. 334-336 Sed forsitan, seniores, de quibus supra, ad discussionem tantum ad– missi sunt. Tamen audiamus sequentia. Postquam Petrus et Jacobus lo– cuti essent, decisio data fuit: Act 15, 22 Tune placuit Apostolis, et senioribus cum omni Ecclesia .( ,o Y;; Cl.;::ov-rci f.o~:; za.{ --co Te; ro~;; 0'...J'. 1 -:"?j eligere virOf? ex eis, et mittere Antiochiam... 23 scribentes per manus eorum. Apostoli et seniores fratres, his qui sunt Antiochiae ... salutem. 24 Quoniam audivimus quia quidam, ex vobis exeuntes, turbaverunt vos verbis, evertentes animas vestras, quibus non manducavimus: 35 placuit nobis collectis in unum eligere viras, et mittere... 28 Vis¡,m est enim Spiritui Sancto, et nobis, nihil ultra irnponere vobis oneris quam haec necessaria... Paulus, Sila comitante, secundum iter arripit. Act 16, 4 Cum autem pertransirent civitates, tradebant eis custodire dogmata, quae erant decreta ab Apostolis et &enioribus, qui erant Jerosolymis. Unde seniores Jerosolymitani, qui Jacobum circumdant, praeter facultatem administrativam bonorum temporalium, potestatem etiam. habent controversias dirimendi in eadem linea cum Apostolis circa quaestiones fidei ac morum (4). Communitas, ut talis, nullam videtur habuisse potestatem doctrinalem: ergo presbyteri cum Apostolis com– munitatis organa directiva constituere debebant (5). 335. 3.º) Actus Apostolorum, 20, 28. Paulus, convocatis in Milete majoribus natu (v. 17), eis inter alia dicit: Act 20, 28 Attendite vobis, et universo gregi, in quo vos Spirltus Sanctus posuit episcopos regere Ecclesiam Dei, quam acquisivit sanguine suo. Primo intnitu, quidquid sit de nomine episcopi, hic agi videtur de potestate regendi, et quidem de vera potestate episcopali. Et certe mult1 Theologi locum ita interpretati sunt (6). 336. Nota bene. I.-Ad rem melius illustrandam adducimus in prae– senti verba Conc. Tridentini et Vaticani, sive dogmatice sive apologeti– ce, tamquam auctoritatem mere scientiíicam, pro nobis quidem maximi momenti (n. 16). (4) Pm·Licnla. Y.'7.l collocat eos iu eade1n línea: objecturn comnn1ne est munus interpretationis doctrinae. Cfr. CoLsoN, op. cit., p. 1.9. (5) Cf:;:. Ü0LSilN, O]J. cit., p. 21, (6) Sic Concilium Trilicntiaum et Vaticanum verba Act., 20, 28 de strictc d!ctis Episcopis intellexerunt (D ()60, 1828). Haud dissimili ratione, catholicum 1\1•,¡;istcrium eadem vecrba intelligit : CAELESTINus I (Iv!L 50. 507), Prus IX (D 18·1'.2); LEo XIII, in Enc;clicis Sap!entiae christürnac, Dem,.is le jonrs, Grures ele communi (D 1836 e; A.SS 22 (1890), :rn1 sqs.; 39 (1897), 650; 32 (1890), ~07; 33 (lHOl), 328; BEXEDICrus XV, in Encycl, Acl Bcatissimi, Al.S G (1814), 579; Prus XII. Discorso ne/la incmaur. clcl m.wro anno della. S. Rom. Rota, die 29 oct. 1.947, et in Encycl. ,Wecliator Dei, die 20 nov. 1947, A.C-:..';:; 39 (HM7', 5:1-7. E7{ I. SALA\EI!RJ, De J:")rnlcsia (lfl50l, p, 599 in nota.