BCCCAP00000000000000000000546

314 DE CONSTITUTIONE MONARCHICA, th. 20, n. 3M Itesponcleo: Certe momentum hujus pericopes est no/Jis maximum, praeser~im a tempore scissionis Photianae et Lutheranae; illud ipsum momentum in remotis– simis temporibus, tum Romae, tum in medio hellenico revera habuisse, non proba– tur; nam Petrus, Romae, sufficienter erat notus, et ii, ad quos Lucas scribebat, num– quam dubium aliquod manifestarunt circa hanc quaestionem. Praeterea, sapor aramaicus, qui evidenter his metaphoris redolet, attento Me et L,; scopo, minus appropriatus esse poterat. Denique, etiam si mere apologetlce 10quamur, neque praeteriri debet Lucam in c. 22, 31-32 eamdem rem, probabiliter affirmasse. Insuper in memoriam revocare debes adesse argumenta vere peremptoria et apodíctica, quibus authenticitas hujus pericopes abunde demonstratur (cf. n. 268 ). Objectio 2.ª: Confessio, qua Petrus divinitatem Christi agnovit, dici nequit nova confessio, nam alii discipuli divinam filiationem Christi jam antea confessi erant, et, proinde, eos semper paratos fuisse ad confessionem iterandam jure supponere pos– sumus. Recolas Mt 14: Jesus super mare ambulat; Petrum, id ipsum facere cupien– tem, sed dubitantem, Jesus sustinet. V. 33. Qui autem in navícula erant, venerunt, et adoraverunt eum, dicentes: Vere filius Dei es. Ergo promissio primatus, facta in persona Petri, ad omnes apostolos dirigitur. Respondeo: Etsi in abstracto non repugnet Jesum potuisse omnibus discipulis, divinitatem confitentibus, veram jurisdictionem promittere, tamen in concreto, at– tentis textu et contextu, talis interpretatio omnino gratuita apparet, immo, et ut jam vidimus, intentioni Christi contradictoria. Ohiectio 3.": Fotestas hgandi atque solvendi etiam promlssa fuit ceteris apostolis (Mt 18, 18); immo non tantum promissa, verum etiam collata (Jo 20, 23). Ergo promissio, in Caesaraea Pllilippi, vel facta non fuit, vel fuit revocata, vel ad Collegium transmissa. Respondco: In Mt 18, 18 promittitur Collegio suprema potestas; sed Collegio ut tali, non singulis apostolis: secus unusquisque in eadem causa simul esset relate ad alias superior et subditus. Proinde promittitur suprema potestas Apostolis ut Collegio, sed cum Petra et sub Petra. Contrarium supponeret retractationem promissionis Petro olim factae. Jamvero nihil scimus de hac retractatione; immo ele impletione promissionis nobis constat (Jo 21, 15-17). Ohiectio '1.ª: Sed S. Paulus explicite asserit apostolos pariter ac p,,ti·um esf>e fundamentum Ecclesiae: «Estis cives sanctorum... superaedificati super fundamentum Apostolonmrn (Eph 2, 19-20). Ergo secundum Stum. Paulum, maximum interpretem Christi ac testem saeculi primi, promissio, si revera facta fuit, revocata est. Immo, fundamentum illud apostolicum locum cedit unico vero fundamento, nempe Christo, nam ipse Paulus ita ait: «Fundamentu1n enim nema potest ponere practer id quod positmn est, quod est Christus» (I Cor 3, 11). «Petra autem erat Christus» (I Cor 10, 4). ltesp<indeo: Fundamentum Apostolorum, attento contextu, nihil aliud sibi vult nisi quod Apostoli, ratione suae praedicationis et suae doctrinae, considerandi sunt tamquam artífices Ecclesiae; ratione suae doctrinae-diximus-, non autem ratione primatus, seu jurisdictionis supremae, de qua Stus. Paulus in praesenti ne quidem unum verbum loquitur. Fundamentmn enim nema potest ponere ... , id est, doctrina, per Christum allata et ab Apostolis praedicata, unicum revera existit fundamentum fidei christianae; vel Verbum incarnatum est fundamentu¡n ficlei. Petra erat Christus: sumi potest eodem sensu ac supra, pro doctrina Christi; vel etiam Christus dici potest fundamentum primarium, etsi invisibile; quod minime excludit fundamentum secundarium et visibile. Oh.iectio 5.": Formula: «Simon, diligis me ... pasee oves meas» (Jo 21, 15-17), ter repetita, vel refertur tantum ad restitutionem Apostolatus post trinam negationem,