BCCCAP00000000000000000000546

DE CON3TITUTIONE HIERARCHICA, th. 19, n. 288 277 penHus infiti::E1tl1r Eccle,::iam esse socialcm et visibilem; juxta ipsos, unusqulsc¡ue bapti"atrn; est sibi ipsi sacerdos ad Deum. Tamen, cum jam ipso tempere Lutheri communitates protestanticae in veram anarclüam incidissent, aliquam auctoritatem et jurisdictio– nem existimarunt omnino necessariam ad ipsas regendas; hanc autem jurisdictionem non a Christo, sed a principibus saecularibus totaliter et absolute provenire decreverunt. Anglicani, si in his ideis Lutheri forte non abundent et ordinem epis– copalem admittant, tune certe institutionem Collegii Apostolorum a Christo factam etiam admittent, sea cmn JJotcstate tantum pro foro in– terno, in quo-uti vides-conveniunt cum Regalistis. Rex Angliae conce– det hanc ornnimodam potestatem jurisdictionis, quam Ecclesia nunate– nus habere potest. 3. 0 ) Ratíonalistae, quorum doctrinam ita compendiare liceat: a) Christus, uti jam dictum fuit, ne quidem cogitavit umquam de aliqua societate religiosa instauranda; a fortiori id ipsum dicendum est de institutione Collegii Apostolorum, in quantum tale Collegium foret su– prema auctoritas in hac societate. Explicare igitur oportet quomodo Ec– clesia in exorcliis evoluta fuerit l,t i;ocieta•;, et quomodo auctoritas nata fuerit in ipsa Ecclesia: ut igitur id satisfaciant, Rationalistae in diver– sissimas abeunt sententias b) Juxta ipsos, Ecclesia orta est partim ex imitatione synagogae, in quantum ista Ecclesiae praestitit tum organizationem initiakm tum dog– mata fundamentalia Judaismi: sic idea unitatis Dei, quae Judaísmo erat veluti essentialis, multum invaluit in efformanda unitate doctrinali, liturgica et sociali Christianismi primitivi; partim ex assimilatione dog– matum Philoso])hiae Graccac, et ex eorum felicissima commixtione cum dogmatibus Judaismi sub influxu fortunatissimo doctrinae Jesu, tempo– riims illis maxime accommodata,e; p:crtim e.r ficlcli adaptatione jurídica et sociali-pPrfectionis ff'rr iclf'alis-ImprrE Rom::nü; partim deniqup ex cooptatione et reassumptlone veritatum (,t rituum, ex parte christiano– rum, ex sic dicto syncretismo reiigionum orientalium. His igitur quatuor causis adjuvantilms et circumstantiis historicis, fortuna vectis, faventibus, Ecclesia feliciter, juxta Rationalistas, consti– tuitur, in quatuor primis saeculis, in organismum sociale valde perfectum, quod omnes mirantur, quin tamen in eo aliqua causa supernaturalis evo– lutionis reperiatur. IIinc facilc colliges quid dicant Rationalistae de etectíone et numero duodenario Apostolorum; duodecim enim Apostoli nec electi nec separa– ti essent a Christo in ordine ad constituendum veluti centrum et cor suae organizationis, sed ad hoc tantum essent simpliciter electi ut imi– taretur duodenarius numerus filiorum Israel, ita ut duodecim Apostoli, cum venerit consummatio a Jesu praedicta, sint quasi reliquiae tribus Israel, fundamentum restaurationis societatis parousiacae. Si autem ab ipsis Eationalistis quaeras quomodo sese evolverit socie– tas christiana, et in specie hicrarchia ccctcsiastica in primis Ecclesiae temporíbus, tibi dicent: Distinguerc oportet tres phases seu gradus evolutionis: a) Phasis pneumatica. In hoc primo gradu communitates christia– nae erant acephalae et felicissime democraticae, in quadam «anarchia pneumatica» veluti immersae: omnes christiani erant a Spiritu Sancto