BCCCAP00000000000000000000545

60 ACTUS APOSTOLORU:\I patrum nostrorum praeordinavit te, ut cognosceres voluntatem eius, et videres iustum., et audires vocem ex ore eius: quia eris testis illius ad omnes hornines, eorum quae vidisti et audisti... ». - Magna habi– litate rhetorica utitur Paulus, dum ad iudaeos loquens (et quidem hebraíce [aramaice] Act. 21, 40), inducit Ananiam, iudaeum, iudaice loquentem, id est, iuxta ideas pietati isracliticae familiares, qualis est illa appellatio Dei: << Deus patrum nostrorum », = Deus avitus, quem uti un.ice verum coluerunt patres nostri. Ananias dicit Saulo: 'id quod contigit tibi, a Deo fuit dispositum, qui « te praeordinavit >> itposzstpl– crc1.:ro as, tibi praeparavit in sua misericordia hanc sortem., « ut cogno– sceres voluntatem eius » circa te et circa radicalem. mutationem in vita tua inducendam, ne amplius putares obsequium te praestare Deo (lo. 16, 2), eiusque voluntatem facere, insanicndo in Icsum ciusque discípulos (Act. 26, 9): « et uideres i11st11111 », ,0'1 o[x.(Hov, id cst, Iesum, et « audires 11oce111 ex ore eius », eiquc acquiesccres, et missionem quam tibi vohút concredere, non detrectares: « cris e11i111 testis illius ad 011111es ho111i11es, eon1111 quae 1Jidisti et a11disti ». Saulus igitur vere vidit Icsum, eumque uti i11st11111 contemplatus est, et eo ipso agnovit propriam iniustitiam in Eo persequendo: et audivit ab Eo veritatcm, quam ad onmes homincs, ut testis Eius officialis (¡.L'.Í.,Yr 1 J:::) praedicare debebat. Hic íterum notanda est habilitas oratoria Pauli, dum dicit se missum « ad 011111cs lio111i11es » potiusqua1n « ad 011111cs gentes», ne iudacos offenderet, et orationem suam ante tempus abrumperc cogcrctur, sicut contigit paulo pastea, cum, narrara visione habita in Templo, rctulit mandatum Domini, diccntis sibi: « Vade, q11011ia111 ('(J() Íll 11atio11cs /011<1e (d::: zBvr¡ 1.L'.XY.'.l'.Í.'J) 111irf<1111 te» (Act. 22, 21 s.). ., ., ª ' ' Pergit Paulus in narratione verborum sibi ab Ana.ni.a dictorum: « Et nunc, qtúd moraris?, ,[ ¡.LfiJ,st:; n; - Hoc non sibi vult Pau– lum hacsitasse in suscipicndo baptismo; sed est formula transitionis ah instructionc theorica ad factum practicum, ac si dicat: 'postquam cognovisti Dei voluntatem circa te, nihil im.pcdit quonúnus baptizc– ris, et sic compleas opus in te inccptum a Dorn.ino': « baptizare igitur, et abl11e peccata tua, i11¡;ocato 110111í11e Icsu » (Act. 22, 16). Pecca– tum maculat animam., et baptismus (lotio) maculas peccatorum abluit: nomen Icsu invocatum a baptizato, est profcssio fidci in Iesum, aucto– rem baptismi et salutis ah eo collatac. D) Sed praecipuum discrimen in triplici narratione htúus facti ad i.nvicem comparata, stat in hoc: dum in prima (cap. 9) et altera