BCCCAP00000000000000000000545

CONVERSIO SAULI (ACT. 9, 1 ss.; PARALL.) 61 (cap. 22) Ananias est mediator inter Iesum et Saulum, qui ab illo misso divino post triduum instruitur et baptizatur; in tertia (Act. 26, 9-20), id est, in apología Pauli coram Agrippa et Festo, Ananias nul– libi comparet, sed Iesus ipse, ipso momento apparitionis, edocet Sau– lum de sua missione. - Factum quidem evenissc censendum est prouti Lucas c. 9 narrat, et prout ipse Paulus, - a quo Lucas res didicit -, c. 22 confirmat; nempe cum interventu vcl mediatione Ananiae. - Silentium vero de Anania c. 26 explicatur ex personis ad quas Paulus illa occasione loquebatur, quae vd gentiles erant, ut Festus et tribuni atque viri principales civitatis Caesareae (Act. 26, 23), vel semigentiles ut rex Agrippa et Berenice: horum 01muum parum intererat Ananias, et otiosmn fuisset de eo loqui et eius mediationem diligenter anno– tare. Eius 111.entio poterat onlÍtti, quin substantia reí mutaretur. Paulus vult explicare suis auditoribus originem et motivum mutationis vitae suae: fiút nempe visio illa caclestis prope Damascum, in qua habuit a Iesu Nazareno interdictum sacviendi amplius in christianos, et ab eodem accepit missioncm praedicandi gentibus salutem per fidem in Eum. - Semcl antem 0111.isso Ana1ua ex ratione dicta, pronum erat ponere onmia verba ad Saulum dicta in ore Iesu, a quo tandem ali– quando procedebant, etsi per suum nunistrum Saulo transmissa fnerint. E) Hace Ananiae mediatio non contradicit assertioni Pauli Gal. I, 1. 11. 12: 'se non accepisse Evangelium ab alit1uo homine, sed im– mediate a Christo pcr revclationem'. - Tota scena Damasci, ab ap– paritione Christi in via usque ab baptismmn Sauli post tres dies, con– sideratur ut 'qtúd mrnm', ubi potissima est actio Christi, qtú Saulum vocat, novam directionem vitae eius imprimit, eumque suo servitio penitus dedicat, et ad destinatum fmem eligit. Quae omnia Saulus in ipsa Christi apparitione saltem confuse intcllexit; quod autem cla– rior consilii divini manifcstatio per ministerium Anaiuae ei data sit, 1ulul detralút origini divinae electionis Pauli ad apostolatum inter gentes, eiusque institutionis a Christo ipso procedentis. Ai1.aiuas e11Ím non sua sponte, sed a Domino iussus et instructus, voluntatem Dei Saulo communicavit: verba eius vere erant verba DomÍllÍ, qui opus in via Damasci inceptum ita proscquebatur et complebat. Totnm il– lud erat 'opus Domini', et vere dicere poterat Paulus se tum apostola– tum, tum evangclinm quod praedicabat, non ab honúne accepisse, sed a Christo. - Praeterea, in aestimatione verborum Pauli asserentis originem divinam apostolatus et cvai1gelii sui (praesertim in Ep. ad Gal.), non debet oblivioni dari i11doles pole111ica htúns scripti, qnae hnnc modmn loquendi su.adebat: neqne in illo loco Ep. ad Gal. intendit