BCCCAP00000000000000000000545

68 ACTUS APOSTOLORU:\l notas, quo propositum suum a1muntiandi Iesum efficaciter obtineat. - In hac prima parte, incipiens ab clectione patrum., recolit beneficia Dei populo cxhibita: clectionem patrum, protectionem Dei in Ae– gypto, eductionem populi ex captivitate, providentiam Dei erga populum in quadragenaria deserti commoratione, et in expugnatione atque distributione tenae Chanaan, in suscitatione Iudicum usque ad Samuclem, in constitutione regni sub Saule, et praesertim in clectione Davidis, cui facta est pronússio regni aetenú in semine eius, id est, in Christo: ideo, reliqua lústoria praeternússa, transit a Davide ad eius filium Messiam, et ad Ioannem Baptistam qui Christi adventum immediate praeparavit. 11. 17 - << Detts plcbis Israel», Jahvéh, unicus ve-rus Deus, de cuius notitia et cultu gloriatur Israel, « elcgit patrcs nostras»: oL Tccc:-Épsc; sunt Patriarchae, et praesertim. Abraham, qui est caput et pater populi electi. Secus ac S. Stephanus, qui in electione et vocatione Abraham fose immoratur (Act. 7, 2-8), Paulus uno verbo s;ú,É;0'.70 selegit, segregavit, sibique eum eiusque posteros vera rcligione devinxit), totum Patriarchanun tem.pus comprehendit: et statim transit ad po– puli incolatum « in terra Aegypti », qtú incepit cmn descensu Iacob eiusque fam.iliae illuc. Ibi Deus « plebem cxalta11it », sive dum vixit loseph, qtú locum a Pharaone senmdum obtinuit, sive post eius mor– tem, cum, oppressione iam grassante, populus multiplicatus est valde et roboratus, ita ut ipsis aegyptiis evaserit fornúdandus (Ex. 1, 8-10): « et in brachio excelso ed11xit eos »; hoc anthropomorplúsmo (ex Libro Exodi 6, 6, qui dcinde saepe recmrit) fit allusio ad signa et portenta quibus Deus potentiam suam magnam braclúum excclsum) in li– beratione et eductione populi ex Aegypto ostendit. Non fit mentio Moysis, (econtra S. Stephanus totam vit:c1.m Moysis in suo sermone proponit: 7, 20-42), qtúa Paulus vult extollere Dei bonitatem. et amo– rem erga populum; ideo Ipse onuúa per se faciens exlúbetur. 11. 18: « Et per q11adragi11ta a,111or11111 tc111p11s mores corum s11stim1it in deserto »: datur duplex lectio in codd.; a) z7poitocpóp·t¡crsv = morem, modum agendi ('rpÓito'1) alicuius tulit, sustimút; et b) s-rpocpocpóp·t¡crsv = alimentum, cibmn (-rpocp~) dedit, seu « nutrivit ». Prima lcctio, quam suppmút Vulgata, longe commmúor est, et in editionibus cri– ticis *SoDEN, *NESTLE, VoGELS, MERK, BovER, etc. retinetur. Atta– men, adnússa lectione, non statim sequitur sensus Vulgatae: nam hponocpóp·t¡crsv potest haberi nt forma euphonica verbi hpocpoq:ióp-t¡crsv, cum sensu istius, nempe « nutriendi », vcl « portandi et fovendi sicut