BCCCAP00000000000000000000545

1 10. - EXEGESIS (5, 16 s.) 795 V-De peccato non ad mortem, et de pecca– t o ad mor te m (1 Jo. 5, 16. 17). TEXTUS: 16, Qui scit fratrem sm1111 peccare peccatum 11011 ad mortem, petat, et dabitur ei vita pecca11ti 11011 ad mortem. Est pec– catmn ad mortem: 11011 pro illo dico ut roget quis. 17, Om11is i11iquitas, peccatum est: et cst peccatum ad mortcm 71 . C o n t e x t u s . Haec verba sunt pars exhortationis ad orandum Deum cum fiducia filiali; orationes enim filiorum Dei sw1t valde po– tentes, tum cum pro seipsis orant (5, 14 s.), tmn cum pro aliis inter– cedunt (5, 16 s.). De hac altera specie orationis dicit, obiectmn eius speciale debere esse remissio11e111 peccatorn111. - Iarn dixit superius ncmi:nem esse sine peccato, et frequcnter nos ca cornmittcrc (1, 8; 2, 2); hinc necessitas postulandi scmper veniam pro nobis et pro aliis. Distinguit duo ge– nera peccatonu:n: a) peccata 110ll ad 111ortc111, et b) pcccata ad 111ortcm 72 • Multae de his peccatis, et de eorum discrimine sw1t ínter Patres et expositores sententiae. --- Exclndendae sunt quaedam explicatio– nes: a) non agitur de peccatis quae in tribunali pwüenda sunt iuxta legem sententia capitali; neque de illis quae Deus alic1uando punit, occidendo peccatorem (peccata ad mortem); b) nequc agitur de di– scrimine ínter vcnialia peccata non ad mortcm), et mortalia pee– cata ad 1nortc1n); nam etiam qtú peccat non ad rnortem, supponitur peccarc graviter, cum dicatur pcr orationcrn posse revocari ad vitam (v. 16). - Sed ex índole Epistolae huius, quae adeo comrncndat fi– dcm et caritatem, videtur 'peccata ad mortc111', csse apostasia111 a _fidc, secessionem ah Ecclcsia, et obstinatam impugnationcm veritatis (cfr. 2, 18 s.). Qui hoc peccato inquinantur, sw1t tamquam mern.bra putrida a corporc separata, plc11c 111ort11a, quae recusant vivificari a Capitc et corporc, a quo volw1tarie se cxcidcrunt, et excisi manent; et sicut palrn.es e vite excisus, arescit, nec spes ei est, ut ultra ei incorporatus, succmn et vitam percipiat, ita hi, qtú a comnumione (1/.otvc:,.l'/[q.) Ec- 71 Animadvertas vdim, ultima verba v. 17 cs,c in t. gr. de peccato 11011 ad 111or– tc111: in Vulgata autcm male omissa est negatio oú. itaque sic legenda est sententia illa: « et cst pcccatum 11011 ad mortcm ,,. 72 Quoad cxprcssionem vide }\i11111. 18, 22: hct' la111111, gr. &:xv:x--:·r¡cpópov, Vul– gata pcccatum 111ort/{¡T11111. (Admoncntur sacerdotes rcvcrcntiac obscrvandae in Sanctuario, ne sicut filii Aaron, Nadab et Abin, morte plcctantur). - Cfr. HERKEN– RATH J., Sii11dc z11111 Todc (1 Jo. 5, 16): in 'Fcsrschrifí: F. TILL'.iANN', (Düsscld 1950), 119-38.