BCCCAP00000000000000000000545

1 10. - EXEGESIS (2, 15-17) 789 mala obiecti desiderati 63; crcí.p~ autem usu Novi Testamenti indicat naturam humanam, vel etiam hominem; interdum partem infcrio– rem hominis, debilem ad bonum, inclinatam in malum. - Itaque per concupiscentiam carnis videntnr indicari dcsidcria 11aturalia, in quan– tum rationi, et consequenter Deo adversantur. - Non agitur speci– fice de passionibus carnalibus et de luxuria, quamvis proculdubio in– cludantur: imo, cum desideria natnralia aliarum rerum indicentur per concupiscentiam oculorum, a qua concupiscentia car:n.is ut distincta ponitur, videntur potiori sensu indicari 11oluptatcs carnis, seu luxuriam, gulam, etc. {¡) e o 11 e u p j s e e 11 t i a o e u 1o r ll m , -~ lmBuµlet. ,¡;)'J orp– &et.Aµwv: hace locutio aliquando exprimit lasciviam et impudicitiam 64: attarn.en hic, ex distinctione eius a concupiscentia carnis, videtur aliud exprimere, nern.pe : « toturn. genus curiositatis, seu inordinatae cupidi– tatis videndi, sciendi, experiendi, sive vana, sive superstitiosa, sive la– sciva, sive secreta » 6 5 • - Alii tamcn praefcnmt interpretationem quae per concupisccntiam oculorum intelligit a v a r i t i a m , immodicarn cupiditatem possidcndi divitias 66 : « avaritia enirn, --- dicit Esnus -, cst cupiditas carum rernm, qnac passim in ocnlos incurrunt, et c1ua– nun desiderium per sensum ocnlorum hauriri solet, nt pecuniarurn, domonun, agronm1, vcstium, pulcrac supellectilis ». (Sic ctiam S. THo– MAS, Summa theol., 1/2, q. 77, art. 5°). e) S u p e r b i a v i t a e , -~ &Aet.~ovdet. ,ou ~[ou : hoc potest verti et alio modo, nempe: 'iactmitia fortu11ae'; nam &1,et.~ovdet. signifi– cat proprie iactantiam, fastum: et ~[oc; praeter 'vitam' dicit etiam 'sub– stantiam', fortunam, bona quae horno habet ad vitam sustentandarn (cfr. 3, 17). - Utraque significatio, ('superbia vitae' et 'iactantia for– ttmac') fcre eodem redit: narn substantia et facultates materiales per– mittm1t homini fastmn et splendorem, qui fovet superbiam; et dives exigit honores tamquam sibi debitos, et altiores gradus in societate, etc.: hoc autem est ambitio et superbia ó 7 • - Igitur, in mundo, ap- 63 Cfr. e:m,¡}uµlcx in bonum sensum Le. 22, 15: « Dcsidcrio dcsidcra11i hoc Pascha manducare vobiscum »; Phi/p. 1, 23: « Dcsidcri11111 habens dissolvi, et esse cum Christo »; 1 Thcss. 2, 17, et alibí sacpc. 64 Ezcch. 23, 16; l\Itt. 5, 28; etc. 65 S. AuGUSTINUS, in h. l.: et Co,ifcss. 1, 10. 66 Ita v. gr. in Eccl. 4, 8 de avaro dicitur: « non satiantur owli ci11s diflítiis »; cfr. quoquc Eccli. 14, 9; Prol'. 27, 20; etc. 67 Benc rem dcdarat ZüRELL F., 'superbia vitae', cst « supcrbia in vivendi agcn– diquc rationc, maximc ca qua quis pecunia fortunisque confidít ac divina spernít »: