BCCCAP00000000000000000000545

74 ACTUS APOSTOLORU:\1 ideo nec erat necessaria mutatio subiecti. - Apostolus inter mysteria Christi libenter commemorat eius sepultnram, quae media est inter mortem et resnrrectionem (cfr. 1 Cor. 15, 3 s.), ob eius mysticam si– gnificationem in ritu baptismi (cfr. Rom. 6, 3 s.). v. 30- «Sed Deus s11scitavít ellm a 111ort11ís» (tertia die, Vgta): en affirmationem categoricam et triumphalem ResmTectionis Christi, quae statim probatnr duplici argumento: 1 º) apparitionibus et testimonio eorum qui eum redivivum vidcrunt (v. 31); et 2º) auctoritate S. Scríp– turae (v. 32 ss.). v. 31 - « Q11i vís11s est pcr díes 11111ltos... »: wrplh¡: resunectio Chri– sti non mansit occulta; Iesus, sepulcro relicto, non statim ascendit in caelum., sed apparuit, id est, sese videndum realitcr discipulis prae– buit, et non semel, sed « per dies 111.ultos », ( A.et. 1, 3, « per dies qua– draginta »), << his qui sím11l asce11derant c11111 eo de Galilaea in Icn1sc1le111 »: his verbis notantur praesertim apostolí, quibus, ut « testibus praeordi– natis a Deo» (A.et. 10, 41), certitudo huius facti fm1damentalis erat ingerenda, ut de eo possent inefragabile dare testimonium, sicut nunc faciunt, in Ierusalem, et alibi, vere facti testes Christi resuscitati coram populo. - (Non erat cur Paulus de apparitione Christi sibi facta loqueretur). v. 32 - Et sicut illi (nempe apostoli) faciunt in Ierusalem et in Palaestina, ita « et 110s 11obís (iudaeis Diasporae,...) a111umtía111us eam quae ad patres 11ostros repro111íssío Jacta est ». Repronússio patribus fa.eta (~ imx.yye:),b: 1tp. ,. 1ta,fpocc; ye:vo¡.L), cui tantum momentum tribuit Pau– lus in Ep. ad Galatas, est 'illa amplissima bcnedictio divina Abrahae et semini eius pronússa, et per semen Abrahae (praesertim per filium eius Messiam) omnibus gen ti bus commumcanda'. Illa benedictio con– tinet omnia bona messianica, quae Deus hominibus contulit, dum Christum a mortuis resuscitavit (cfr. Act. 3, 25 s.). v. 33 - « Hanc (promissionem) De11s adimpleuít filíis nostris (gr.= filiis eorum, nobis), resuscitans Iesum... »: dicit quomodo Deus adim– pleverit promissionem Patriarchis factam: nempe, &,JaaTr¡aéJ.c; 'h¡aouv. Disputatur de sensu verbi &vaaTI"¡aw; in hoc loco: 'suscitans', an 'resu– scitans'? - Primo sensu diceretur Deum implevisse promissionem suam 'dando nobis Christum', et respiceretnr missio Christi in genere, Eius Incamatio et totum Eius opus salvificum. (Ita KNABANBAUER, Bounou, alii). - Altero sensu poneretur adimpletio promissionis Dei 'in ipsa Iesu resuscitatione'. (Ita CAMERLYNCK, JACQUIER, PRADO, STEIN-