BCCCAP00000000000000000000545

48 ACTUS APOSTOLORUM TEXTUS: 1, Saulus autem adhuc spirans minarum et caedis in disci– pulos Domini, accessit ad principem Sacerdotum, 2, et petiit ab eo epistolas in Damascmn ad synagogas: ut si quos invenisset huius viae viros, ac mulieres, vinctos perduceret in Ierusalem. 3, Et cum iter faceret, contigit ut appropinquaret Damasco: et subito circumfulsit eum lux de caelo. 4, Et cadens in terram audivit vocem dicentem sibi: « Saule, Saule, quid me persequeris? >>. 5, Qui dixit: « Quis es Domine? )) ; et ille: « Ego sum Iesus quem tu persequeris >> ( durum est tibi contra stimulum calcitrare). 6, Et tremens, ac stupens dixit: « Domine, quid me vis facere? )): Et Dominus ad eum: « Surge, et ingredere civitatem, et ibi dicetur tibi quid te oporteat facere >>. 7, Viri autern, illi qui comitabantur cum eo, stabant stupefacti, au– dientes quidem vocem, neminem autem videntes. 8, Surrexit autem Saulus de terra, apertisque oculis, nihil videbat. Ad manus autem illum trahentes, introduxerunt Damascum. 9, Et erat ibi tribus die– bus non videns, et non manducavit, neque bibit. ExPOSITIO TEXTUS. - A) I ter S a u 1 i D a 111 a s c u 111 ver - su s (vv. 1-3a): 11. 1: « Sa11!11s autcm adl111c spirmzs 111i1w1w11 et cacdis Íll discípulos Do111i11i... >> Hic versus alludit ad supcrius dicta Act. 8, 1-3, ubi Saulus apparct « co11sc11tic11s ncci >> Stcphani, et dcvastans Ecclcsiam pcrsecutionc et incarccratione fidelium. Post intcriectam cap. 8, 4-40 evangclizationem Sa1naritanorum. et cunuchi reginac Aethiopu111 pcr diaconum Philippum, resum.itur narratio de Saulo, qui ostcnditur persistcns in eadem animi dispositione adversus christianos ac antea: « adllllc spirmzs... >>; furor persecutorius e zclo rcligionis excitatus in co, erat quasi atmosphaera in qua respirabat; vcl « spirans », id est, inhians punitioni et sangu.ini discip11lom111 Do111i11i. - Hoc nomine, r,l µczíh¡-rczt --rou Kup[ou, (quod in Evangelio dcsignat pracsertim Aposto/os, collc– ginm Duodccim), indicantur in 1. Actuum _fidclcs in genere, viri et muliercs, qui alío nomine dicuntur « smzcti », « i11voca11tcs 1zo111c11 Ics11 » (vv. 13-14). 'O Kúpwc; est Icsus glorificatus, in sua maicstatc regia et divina, prout a fidclibns colebatur. Saulus igitur, non ab aliis incitatus, sed proprio nutu, expcditio– nem. pu.nitivam mcditatur et pracparat, adscitis sibi sociis qui eum comitentur. Non satis ei cst fideles Icrusalem vexare, cosque ad blas– phemandum compellere, sed a111pli11s i11smzicns (Act. 26, 11) in Iesum eiusque sectatores, vult eos penitus delere ubicumque sint, et perse– qu.itur eos 11sq11c i11 cxtcras vicitates (ibi), quarum una ex praecipu.is erat Damascus: vult tamen ad maiorem exitus securitatem litteris commendaticiis supremac auctoritatis rcligioso-civilis lúerosolymitanae