BCCCAP00000000000000000000545

ADVENTUS SPIRITUS SANCTI (ACT. 2, 1 ss.) 45 Postrema verba Petri, obiicientis iudaeis crucifixionem Iesu, obti– nuerunt effectum compm1ctionis audientium: post ea quae disserue– rat de dignitate Iesu, a Deo approbati et glorificati, enormitatem sui criminis non poterant non agnoscere, et ad paenitentiam excitari: quapropter, acri stimulo pnncti et acerbo dolore perculsi, paratos se dicnnt ea facere, quae Deus exigat in expiationem crimi:nis; et quae– rnnt a Petro et a reliquis apostolis: « Quid faciemus, viri ji-atres », ut iram Dei promeritam avertere valeamus? (v. 37). - Petrus hortatus cst eos ad paenitentiam., ut viam hucusque tritam dcserant, et cor vel cogitationes suas circa Iesum mutcnt; et hac dispositione suscipiant baptismum in nomine Iesu, ut remittantur eis peccata, et accipia.nt « donum Spiritus Sancti », (iterum ge1út. obiect. - donum, quod est Spiritus Sanctus), qui adventu suo, novllill hominem creat, a peccatis mundatum, gratia omatum (lo. 3, 3. 5). His vcrbis Petri exhibctur compendiose totus processus regenera– ti01ús spiritualis; paenitentia, fides in Christum mediatorem, liberatio a pcccatis, animae sanctificatio per infusionem gratiae (v. 38). - Dein– de, ut eos alliciat ad baptismum suscipicndum, et animos corum ad fiduciam erigat, dicit illos 11011 esse exclusos a salute, <1uu1 potius ipsis factam esse promissionern. illam Spiritus Sa.ncti, quam ex Iocle supra citaverat; ipsis et filiis stús, et onuúbus qui lo11gc s1111t (h. c. gcntibus); nam. Domurns, qui personam hom.inis non respicit, tmdequa.quc advo– caturus cst asseda.s ad rcgnum suum (v. 39). - En idea universali– tatis salutis mcssia1úca.e da.re asscrta a Petro iam in sua. prirn.a con– cione, ipso die ina.ugura.tionis Ecclcsiac 9. - hidicat Lucas scnnonem Petri a.dhuc longius fuisse protractum, multis et fervidis vcrbis obse– crantis et exhortantis multitudu1cm: « Salua111i11i a gcncrationc ista praPa », h. c. opcram date ut salutcm adipiscamÍ11Í, fa.cientes quac vobis dixi; et sepa.ramini a generationc ista prava, i. e. ab aequalibus vestris im– probis, qui vías tortuosas (= axoAlcxc;) ambulant, qua.e ad salutem non ducunt, sed ad ccrtum intcritum.. Operibus genera.tionis istius, spiritui eius, et, quantum fieri potcst, societa.ti eius ne commisceanúni aut commnnicetis (v. 40). - Qui, permoti ora.tionc Petri, credidcrnnt verbo eius, adnússi sm1t ad baptismum, quem confitentcs pecca.ta sua rccepenmt: et tali modo appositac stmt, = adiuncta.c smit (supple -e--;~ lx.xkr¡crlq: Ecclesiac) parvo nucleo 120 (A.et . 1, 15), anima.e circiter 9 Undc patct falsitas illius scntentiac, quac ponit hanc idcam scrius inductam esse a Paulo; et absurditas thcsis scholae Tübingensis, quae oppositionem in hac re statuit ínter Pctrum j11daiza11te111, et Paulum 1111i1,ersalista111.