BCCCAP00000000000000000000545

ADVENTUS SPIRITUS SANCTI (ACT. 2, 1 ss.) 43 laetitia afficitur, cor laetatur, anima exsultat 4 , corpus fiducialiter in sepulcro requiescet: certus est e1úm Deum non pernússurum, ut ser– vus suus videat, (= experiatur) corruptionem: sed contra, ostendet ei vías vitae (per quas iterum reducet eum), dabit ei saturitatem gaudio– rum cum suo vultu (= cum sua praesentia), et delicias ad dexteram Eius indesinenter'. - Deinde probat Petrus Davidem non de seme– tipso, sed de Christo locutum fuisse; nam David defunctus est, et se– pultus, et sepulcrum eius manet usque adhuc, testis corruptionis cor– poris sni 5 : sed cum esset propheta, lumine divino futura praenoscens, cecinit ista in persona Messiae, filii sui, qui ei pronússus fuerat a Deo cum iuramcnto, tamquam regnatnrus in throno eius. Hic profecto, non cst derclictus in infcmo, id cst in seco!, (ubi animae post mortem crant), neque corpus cius vidit corruptionem: sed a1úma eins ex m– fcmo revocata corpus incorruptum iterum ingressa vivificavit 6. b) Testi111011it1111 propriae et aliomm experientiae (v. 32). Si Iesus de– bebat iuxta praedictionem Scripturae, quae solvi non potest, resur– gere, de facto ipsc resurrcxit; cuius veritatis nos onmcs testes s1111111s. Haud dubium, qtún Petrus commemoratus sit praccipuas Christi ap– paritiones, sepulcrum vacuum, &. Demonstrata resnrrcctione Christi, virtute Dei peracta, facile erat admittere illius completam glorificationem, ctú demonstrandae praesto era:nt eaden1 argumenta, quorum tamen unum dumtaxat, scripturisti– cum vdl. affcrt. Idem David (Ps. 109, 1) exaltationem Messiae ad dcxteram Dei cclebrat; et certc non loquitur de scipso, cum ipse non ascendcrit in caclum, sed de lesu, qui revera (vidcntibus nobis) as– sumptus est in cadum, et scdet a dcxtris Dei, (vv. 33-35). Spiritt1s Sanctus per Christ11111 ~IJ11s11s (v. 33). - Christus tam magnis beneficiis a Deo cumulatus, « accepit quoque ab Eo pro111issio11e111 Spíri– t11s Sa11cti », (genitiv. obicctiv.) acccpit Sp. Sa11ct11111 pro111iss11m, 4 Vulgata habet « cxultabit li11g11a mea»: vidctur csse mendum; aliquis legit ·,-),c:icrcrcx « lingua », pro 8ó1;cx «gloria»; gloria autem in S. Scriptura saepe ponitur pro anima, quac cst gloria hominis. 5 Hoc explicite asscrit Paulus, Act. 13, 36, camdem argumentationcm pro re– surrectione Christi ex hoc Psalmo dcduccns. 6 Petrus pro certo dat descensmn Christi ad ínferos; quod clarius adhuc asserit in sua prima Epístola (c. 3, 19 sq.); et Ecclcsia hanc doctrinam in Symbolum ad– misit. - Infcrnus (gr. ÜÍlºr¡;) est locus animarum post mortcm, in sinu tcrrae col– locatus, ubi boni et malí per chaos magnum scparati, pro merito actionum conso– lantur vcl cruciantur (Le. 16, 19-31).