BCCCAP00000000000000000000545

ADVENTUS SPIRITUS SANCTI (ACT. 2, 1 ss.) 39 adstantes requieverunt; hae proxime indicabant donum linguarum ipsis collatum, remate vero praedicationem apostolicam et testimonium Christo reddendum, in cuius muneris exercitio assistentiam Spiritus Sancti iugiter experientur (Mtt. 10, 19 sq.). - Linguae habebant co– lorem et speciem ignis, ad indicandam virtutem purificativam Spiri– tus Sancti; volebat apostolos constitnere, non utcumqne verbi mini– stros, sed dignos m.inistros verbi. Baptismus « in Spiritu Sancto » quem Clu-istus erat collaturus, declaratus est a lo. Baptista illa appositione « et igni »; hoc est, « baptizavit vos in Spiritn Sancto, qui ignis est » (Mtt. 3, 11), qnatenus Am.or notionalis; amor autem est ignis omnia devorans et in se convertcns; cuins incendia aquae multae non valent extinguere, ncc flumina possunt obruere » (Cant. 8, 6 sq.). v. 4 - « Et rcplcti stmt omncs Sp. Sancto»; onmes adstantcs, et non solum apostoli, implcti snnt Spiritu Sancto, id est, donis illius; ho– rum donornm unum spccificatur, donum nem.pe linguarum. « Coc– penmt loq11i variis », vel melius ex gr. hfprltc; = aliis linguis, a matema diversis; linguis scilicct onmium illonun populorum., qui praesentes aderant; numcrantur 14 vel 15 nationcs divcrsac, ex c1uibus, occasione Pcntecostes, Iudaci dispersi et Gentiles proselyti, << viri religiosi », in Icrnsalem venerant (vv. 5-11). Glossolalia Pcntccostcs videtur diversa ab ca, quam describit Paulus (I Cor. 14); nam glossolalus Pauli loquebatur exstatice, quin ab audientibus intelligcretur, nisi accederet interpretatio ab alio viro charismatico facta; dum. discipuli, die Pentecostes, loquebantur lin~(tllÍS notis, quae ab audicntibus intclligcbantur. = Subdifficilc cst phenomenon illud diei Pentecostes expli– care: non videtur satisfieri textui, dicendo discipulos locutos fuisse lingua propria aramaica, quae per miraculum auditivum sonuerit in anribus adstan– tium tamquam lingua uniuscuiusque: nam, a) textus dicit locutos fuisse aliis (diversis a materna) linguis; et b) in hac explicatione miraculum factum fuisset potius in audientibus, quam in loquentibus, super quos venerat Sp. Sanctus. - Ita posset factum concipi: Deo disponente, multitudo illa, quae convenerat, in turmas divisa est pro diversa nationalitate et lingua; quibus singuli apostoli et discipuli lingua uniuscuiusque turmae propria loquebantur. Quoad sermonem vero Petri, qui ad omnes simul locutus est, videtur esse admittendmn miraculmn auditivum in adstantibus; eadem vdl. verba ex ore Petri, sive aramaica sive alia lingua loquentis, procedentia, in aure eorum sonabant idioma maternum.