BCCCAP00000000000000000000545

PRIOR ET POSTERIOR CAPTIVITAS ROMANA PAULI 31 Cur Lucas na1Tationem abruperit, et de exitu causae Pauli, quem scimus fuisse favorabilem, nihil dixerit, ignoratur; et plures coniectu– rae plus minusve probabiles proponuntur 26 • Notae. - 1) Hoc biennio captivitatis romanae scripsit Paulus 4 Epístolas sic dictas 'captivítatis': nempe, ad Ephesios, ad Philippenses, ad Colossenses, ad Philemonem, in quibus (Eph et Col) doctrinam 'de Corpore mystico' Christi, quam in I Cor 12 iam indicaverat, fusius et profundius evolvit. 2) De vita Pauli ultra limites Libri Actuum panca scimus, eaque prae– sertim ex Epistolis 'Pastoralib11s' ad Timotheum et ad Titum. - Liberatus a captivitate per sententiam absolutoriam anuo 63, perfccit Paulus valde probabiliter propositum suum cundí in H i s pan i a 111 (Rom 15, 24. 28), quin tarn.en quidquam certi dici possit nec de tempore ibi transacto, (quod potius breve fuisse videtur), nec de regionibus ibi evangelizatis. - Illinc redux, et facta Romae brevi con1.moratione, ivit in Orientem. 3) Dum ex Hispania redux, Romae, vcl mclius in aliquo loco Italíae non determinato degebat, exspectans occasionem navigandi in Orientem, scripsit vel fecit scribere Epistolam ad Hehraeos, qua volebat praemittere ad eos illud ver/mm solacii (Heb 13, 22), quod praesens spenbat eis tradere. Itac1ue annuntiat eis (christianis palaestinemibus, et in spC'cie hierosolymüanis) proximum suum adventum ad eos, cum Timotheo (Hcb 13, 18-23). 4) Percurrens Paulus celeriter regiones Orientis, et visitans ecclesias ibi a se antea fundaras, constituit Timothemn Episcopum Ephesi, et Titum Episcopum Cretensium, quibus haud multo post scripsit propriam Episto– lam (Iª Ep. ad Tim., et Ep. ad Tit11m), ut eos de regulis officii pastoralis ipsis commissi instrueret. 5) Altera Pa11li captivitas. - Dmn in Oriente degebat Paulus, nescimus ubi et qua de causa, (- sed probabiliter instigantibus iudaeis, sicut prius -), captivus factus est, et Romam delatus, anno 66° exeunte vel 67° ineunte. - Romae iam anno 64° prima christianorum pcrsccutio desacvicrat, ob inccndium Urbis a Ncrone patratum, sed christianis dolosc imputatum. Praeterea, in Palacstina auno 66° rebellaverant iudaei adversus romanos. Hace omnia mutavcrunt dispositionem animi benevolam nngistratuum romanorum (quae notatur in Libro Actuum), in apertam hostilitatem. erga christianos, quos cmn iudacis confundebant. In hac altera captivitate romana potuit Paulus, vocatus ad tribunal, seipsum coram iudicibus defendere, et sententiam capitalem ad breve tem– pus declinare (2 Tím. 4, 16 s): ipse tamen praevidebat mortem vicinam, de qua in eadcm Ep. (4, 6 s.) dicit: « ego ellilll iam delibor, et temp11s resolit– tio11is meae instat... ». - Et ita factum est: sentencia tandem mortis damnatus, 26 Cfr. G. R1ccJOTTI, Gli Atti degli Apostoli, Introduzione, cap. VII, pp. 36-40. Item, Ildefonsus ScHUSTER (Cardin.), in La sc11ola cattol. 81 (1953), pp. 371-74.