BCCCAP00000000000000000000545

208 EPISTOLAE S. PAULI quae quasi nostra circumfertur, sed credite potius sermoni et epistolae, quae 11ere nostra est 22. b) In fine Epistolae, quasi ad praecavendas símiles falsificationes, dat eis signum, ut possint genuinas epístolas a falsis distin– guere: « Salutatio, mea manu Pauli: quod est signum in omni epístola. Ita scribo » (3, 17) = Salutatio a11tochirographa; « characteres graphici mei personales, non utique boni (cfr. Gal. 6, 11), signum erunt quo dignosca– tis meas litteras ab aliis ». - Ne igitur terreamini, q11asi instet dies Domini. v. 3 - Neque se sinant decipi quovis alio modo, in eo quod im– minentiam diei Domini spectat: et dat duo signa quae debent prac– cederc diem Domini; et sunt pariter duae rationes vel motiva ad dc– ponendum timorem de eius imminentia: vdl. a) apostasía, et b) hamo peccati, sive antichristus. A) Apostasia. « Quoniam ms1 vencrit discessio primum »; da– tur ratio, cur dics Domini non instet. « D i se e s si o » in graeco cla– rius dicitur +1 &:nomct.:crlct.: cum art.; illa nempe apostasía, de qua Pau– lus ad thcssalonicenscs in orali pracdicatione locutus fuerat. Apostasía autcm, iuxta Vctcris Testamcnti notionem, cst rcbellio in Dc11111 pcr defectionem a pictate et cultu, per abicctioncm. lcgis et fidci semel susccptae. Talis dcfectio generalis futura in mundo ultimis tcmporibus, a Christo ipso pracnuntiatur in sermone cschatologico; « quoniam abundabit iniquitas, refrigescet caritas multorum » (Mtt. 24, 12); et alibi: « Filíus Homínís veniens, putas, invcniet fidcm in tcrra? » (Le. 18, 8) 24 . « Primum igítur venirc dcbebit magna quacdam disccssio seu dcfcctio a Deo, a pictatc et bonis moribus; breviter a lege Dei, magna rcbellio in Deum, et, quod consequitur ex tali defcctionc, in– signis corruptio monun et iniquitas horrenda» (KNAB., in hunc loe.). - Fere eodem modo explicat D. TnoMAS hanc discessionem. « Erit discessio a Romano i111pcrío, non quidem. temporali, quod iamdiu intc– ríit, sed in spiritualc írnperium Ecclesiac romanae commutato; gentes igitur discedent a fide catholica romanae Ecclesiae ». - Nonnulli Patres (ut IusTINUS, IRENAEUS, AucusnNus) sumpserunt abstractum « &:nocr,ct.:cr[,x » pro concreto << &:nr,cr ,cx.ri] c; », referentes illud ad rpsum 23 Notctur diffrrcntia 2, 2 sr.tcr,o):í¡; c0; ol -í¡¡1.c7w, et 2, 15 sr.tcr,o)-'íj; T¡[lW'I: « epístola q11así pcr 110s ,,, formula apta ad falsam cpistobm dcsignandam; « cpistob 11ostra " ad cpistobm gcnuinam indicandam. 24 Eodem fcre modo apostasía dcscribitur 1 Tím 4, 1 ss: Ex ccrta Spiritus rcve– htionc scit Paulus í11 11011íssí111is tc111poribus multos (gr ,[vs; = quosdam) a fidc defcc– turos, &r.ocr,-~crov,cxi... ·-ríjc; r.lcr-:-súlc;, ut credant potius spiritibus falsis crroris, et doc– trinis dacmoniorum.