BCCCAP00000000000000000000545

\'ISIO APOC. XII 171 inirn.icitiae eorum, inanitas onuúum conanúnum diaboli contra mu– lierem et Filiurn eius, aliosque de semi.ne eius. De identificatione drac01ús cum diabolo, nulla est quacstio, nam clare cxprimitur v. 9 pluribus appcllationibus; est np. 'scrpcns ille antiquus, qui quondam protoparentes, et in ipsis universum orbem seduxit; est Diabolus et Satanas'. - Inter onmcs quoquc constat de identificatione filii masculi cum Iesu Messia; nam ipsi applicatur scn– tentia Ps. 2, 9, qui est Psalmus mcssimúcus, et tribuitur im.perium super onmcs gentes; ille quoque transfcrtur ad caclurn., et in throno Dei sedet; quae onmia de solo Icsu, Messia, Filio Dei, vera sunt. Sim.i– liter clarum est penes omnes, quinam sint « rcliqui de semine cius » (v. 17), np. de semi.ne mulieris: sunt ctenim alii fratres Ies11, omnes honúnes regenerati, qui fidcles permanent in custodia mandatorum Dei usque ad mortem, quam tandem obeunt propter testimonium Iesu. Consensus vero desideratur, etiam ínter catholicos, cum agitur de determi.natione mulieris; aliis - exiguo numero - A1ariam Virginem; aliis - magno agnúne - Ecclesia111 intelligentibus. De Maria Virgi.ne, sensu primario et litterali intelligm1t, ut vi– detur, inter antiquos: a) ÜECUMENIUS TmccENSIS (= in Thesalia, ca a. 600); b) ARETAS CAESARIENSIS (ca a. 900), qui duas interpretationes (de Maria et de Ecclesia) permixtas dat; ipse vero videtur praeamarc intepretationem 111arialla111. Inter latinos; a) auctor inccrtus sermonis 4i de Symbolo ad cathecumenos, qui falso tribuebatur S. AucusnNo 77 ; c) AMBROSIUS AuTBERTUS (t 778), « fo lo. Apocalypsi111, libri 10 » 78 ; d) HAYMO ALBERSTADIENSIS (t 853), « Expositio in Apoc. » 7 9; e) AL– CUINUS (725-804), « Co111111e11tariom111 libri q11i11q11e >>so; f) CASSIODO– RUS 8 I. - Non desunt ínter recentiores, qui hanc interprctationcm praefcrunt; v. gr. füCKELL G., BOVER J. M. 82, SIMON H.-PRADO J. 8 3, LE FRors B. 84. Plerique tamen auctores, tum antiqui tum modenú, 77 PL 40, 660 s. 78 Cfr. Bibliot. maxima Patrum, t. Xl!I, p. 530 s.: (Lugdnni, 1677). 79 PL 117, 1080 s. so PL 100, 1152. 81 PL 70, 1411. 82 Jst. celes. I (1922), 319-36. 83 Frac/. bib/., 2° cd., Taurini 1927, tom. 2, pp. 497 s. (cfr. tamcn infra ad notam 88). 84 Op. la11d.: tener auctor scmum individualem mulieris, quae est Maria, Ma- tcr Christi et Matcr fidclium, in s1u capacitare repraesentativa Ecclcsiae; dum scnsus collcctivus 'mulicr = ccclcsia' cssct tantum 'complcmcntarius'. - Putat auctor in hoc textu adcssc vcrum fundamcnrum pro idcntificationc « I\1 a r i a = Ecclesia »; quae idcntificatio cssct a Deo intenta, et ab hagiographo cxprcssa.