BCCCAP00000000000000000000545

ANGELO LAODICIAE (APOC. 3, 14-22) 169 « Ae11111lare ergo, et age paenite11tia111 »: agnoscens humiliter statum tuum, et iustitiam meae reprehensionis, 'aemulare', gr. ~-~kus, excita zclum tuum quo teipsum ad fervorem excites, relicta tepiditate: xat µs,avó·r¡cro'J = et convertere, et emendare, acta de praeteritis culpis digna paenitentia. Nihil aliud exspecto, quam. ut hanc meam sinceram invitationem gratus suse1p1as et admittas; vehementer enim desidero tua consuetudine uti, sicut dicit versu sequenti. 11. 20 - « Eccc sto ad ostit1111 et p11lso »: 'isti duo versus 19. 20, - inquit Ano -, sunt ínter tenerrimos NT computandi; pandunt in– finitam Dei bonitatem erga hominem, cuius salutem onmi modo procurat ': verbis suavissimis eum invitat ad suam familiaritate1n. - His verbis « ecce sto ad ostium... >>, alluditur, potiusquam ad illos tex– tus in quibus dicitur Christum Iudicem. stare ad ianuam, vel prope, indicare paratum 7 5, ad Cant 5, 2: « Vox dilecti mei p11lsantis: Aperí 111íl1i, soror mea, sponsa... »: invitat animam torpore oppressam ad excutiendum illum soporem, et excitandum fervorcm.: utque eam cfficacius permoveat, magnum prom.ittit praem.ium, suam scilicet vi– sitationem et farn.iliaritatem, dicens: « Si q11is a11dierit vocem 111ea111, et apcmcrit mihi ia1111a111 »: 'vox Chri– sti' est illa petitio hospitalitatis apud animam: 'ianua' autem aperienda, est ianua cordis in (1uo Christus vult hospitari. Vix horno ianuam cordis bene dispositi Christo aperit, statim intrat: « et intrabo ad il!ttm », pro vchementi desiderio quo flagrat instaurandi cum eo amicitiam, in cuius pignus « cenaba wm eo et ipsc 111em111 ». C en a quam homo apparat Christo est amor, compunctio, pía desideria, fervidi affcctus, orationes: his Christus se pascit. Sed quam generase rependit Chri– stus hanc an.imae fidclis hospitalitatem !; - Ipse vicissim apparat ci convivium lautissimum; nempe suam gratiam, suam dulcedinem, suas prom.issiones aetemae felicitatis: quae omnia quasi in mirabili compendio habentur in Eucharistia, qua Christus seipsum animae commllllÍcat. - In hac ergo cena quam Christus animae promittit, signatur speciali modo Et1charistia, quam Paulus 'cenam Dominicam' appellat (1 Cor. 11, 20). v. 21 - Eximia promissio victori fit: Ses si o in t h ron o Ch r is ti . - « Qui vicerit (gr. ó vtxwv, casus pendens, assidue in Apoc. adhibitus), dabo ei sederc mewm in thro110 111eo »: victoria est con– dicio praemii accipiendi: 'qui vicerit suum torporem, non refngiendo 75 v. gr. Mtt. 24, 33; Iac. 5, 9.