BCCCAP00000000000000000000545

Al'\GELO PHILADELPHIAE (APOC. 3, 7-13) 161 tionem eorum quae Christus praedixit, de regno suo, de auxilio di– vino in tribu.lationibus non defuturo, de praemiis aetemis. Unde « verbum patientiae meae » est ipsum Evangelium, quod totwn est de hac doctrina Christi. Dicit igitur Christus: 'Quoniam in tribulationibus hucusque habi– tis sollicite servasti doctrinam meam de vigilantia, de fortitudine, de patientia quam ad mei imitationem exhibuisti, « et ego servaba te!. .. >). - Pulcra respondentia: << tu servasti verbum... »: « ego servabo te... ». - Tcntatio quae hic praenuntiatur, potest esse velilla quae per totum librum Apoc. describitur, nempe illa oppositio continua a diabolo eiusque satcllitibus facta ad impedicndum progressurn. regni Dei, quae etiamsi semper est magna, interdum fit acrior, puta per pcrsccutionem crucntam; vel aliqua magna plaga scu punitio quam Deus imrn.ittct in onu1cs habitantes tcn-ac. Ab illa plaga promittit Christus praescr– varc suos fidclcs philadclphcnscs. Hace pracscrvatio non sccum fcrt per se cxcmptionem a tcntationc, sed auxilium ccrtum ad eam supc– randam. Undc « scrvabo te ab hora... », acquivalct huic, « servabo te in hora tcntationis >): cum ingrucrit tribulatio, auxil.io meo te robo– rabo, ne ca opprimaris. 1'. 11 - « Ecce uc11io cito>>: cum ab Asccnsionc Christi inccpcrit 'novissima hora' numdi (1 Jo. 2, 18), cius advcntus potcst ut novis– simus cxhiberi. Cctcrum, hic scrmonem facit Christus ad Episcopum et fidclcs Philadclphiac; et pro unoquoquc hominc adventus Christi cst in hora mortis: ergo proxinrns est: « vcnio cito», ltpzoµa:, -rxzú. « T('llc r¡11od habcs »: retine tenacitcr bona spiritualia quac tibi data sunt, et quac acquisivisti; in christiana profcssionc, sicnt usquc nunc, persevera. << 11t 11rn10 accipiat coro11a111 flw111 »: coronam scilicct gloriac, quam hucusquc mcnustl, et quac te manct, dummodo in bono inccpto usquc ad fmem perseveres (cfr. Apoc. 2, 10). Hinc potcst dcmonstrari doctrina catholica de inccrtitudinc salutis, dum in hac vita sumus, sine spcciali rcvclationc. Corona cnim gloriac, quam quis secundum pracscntcm iustitiam mcrctur, potcst amitti; ideo scm– pcr cst adnitcndum christiano ad conscrvationcm illius boni iam acquisiti, et ad cius incrcmcntum. v. 12- Promissio pracclara Spiritus Sancti: «Q11i u1- ccrit, facimn illu111 col1111111a111 in tc111plo Dei 1nci »: 'qtú viccrit' potest sumí et i11cl10atiue, de victoria progrcssiva quotidiana pcr exercitium virtu-