BCCCAP00000000000000000000545

ANGELO THYATIRAE (APOC. 2, 18-29) 149 sen fcrvorem relinquentes, pauciora opera ponebant, thyatireni can– tatem in dies augentes, opera ponebant « plura prioribus ». C o r r e p ti o d e fe c t u u m . - Incipit consueta formula, ll. 20: « Sed habco aducrs11111 te», (Vg. addit «panca», ex influxu 2, 14). « Pcrmíttís 11111licre111 Iezabcl... »: nomen 'Iezabel' est symbolicum: personac quae alios prava doctrina et exemplis corrumpcrc tentant, appdlantur 'Iczabcl', ob similitudincm cun1. impía rcgina Israel, uxorc Achab, filia regis Sidoniorum, quac idololatriam in Israel i:nvexit. - Si nomen est symbolicmn, res pcr ipsum significata est vera; et for– tasse agitur de aliqua nobili, et potenti mulicre, quae abutens sua con– dicione christiana, et prophetiae dono se omatam dictitans, (« quac se dicit prophcte11 >>), partibus Nicolaitarum favebat, horum licentiosam doctrinam in ecclesia (« ínter servos Christi, gr. ':"üÚc; 2:¡1,c,Úc; 6oÚAouc;) spargens. - I e z a b e 1i ta e (2, 20) iidcm sunt ac B a 1a ami ta e (2, 14), qui vicissim. iidem sunt ac Ni c o 1a ita e (2, 15), nam eorum doctrina et corrupti mores iisdem locuti01úbus exprimuntur: « mit– tere scandalum » (2, 14), est idem ac « scducere >> (2, 20). Obiectum autem scandali et seductionis erat in utroque casu « ederc de idolo– thytis et fonücari ». Hae duae res erant ínter se valde connexae; nam participatio in epulis sacris, quae erat iam fornicario sensu bíblico, secumfcrre solcbat fornicationem sensu proprio, et impuritates omnis genens. Sed dicet quis: 'quomodo possibile est ut Episcopus et ecclesia Thyatircna, quae adeo eminebat fervore et bonis operibus, et tot lau– dibus a Christo honestatur (2, 19), tolerarent abusus tam graves et perniciosos? - Forsitan Episcopus, timens maiora mala, si publice illa scanda.la dcnuntiaret, satius duxit illa quasi dcspicere et negligcre, ne honore rcdargutimús illa superba mulier se extollere posset. Hunc modum agendi se tenere posse existimavit Episcopus, co magis quod fidcles sui surdas hucusquc pracbuerant aures illis seductionibus (v. 19. 25), et nilúl malí passi erant, imo maiora merita sibi acquisier~mt ob constantiam demonstratam. At, quia seductione durante poterat con– stantia corum labefactari, et ctiam quia illi seductores cr:mt christiani perversi, eius passivitas in illis rcdargucndis crat reprehensibilis, «ha– bco advcrsum te... » 54. 54 Thyatirae, ubi hace mulicr Nicobitarnm doctrims propagabat, floruit saec. III/IV Montan is mus, qui ad su.is doctrinas propagandas mulicribus quoquc usus cst: recole prophcrissas 1v1ontani, Helcnam, Maximillam, Quintillam, etc.