BCCCAP00000000000000000000545

A;s.;GELO PERGAMI (APOC. 2, 12-17) 145 v. 16 - « Paenítentíalll igitur age » (gr. oi:ív omittitur a Vulgata): 'depone timorem et ignaviam, et decerta cum illis, atque pe1útus, quoad potes, extirpa eos ab ecdcsia'. (( Sí qttolllÍllllS », gr. d ae: µf¡, cst elipsis: = sccus, vel alioquin, rusi hoc feccris, et falsos doctores ulterius spargcrc suos errores passus fue– ris, « venío tibi cito» ('tibi', dativ i11co111111odí, ut supra v. 5), non differam in te animadvcrterc, ccrte visitabo te ut Iudcx. Hoc implicite conti– nctur in illo nwdo loquendi, ctiam alias adhibito cum hoc sensu. « et pugnaba wm illis in gladio orís mei »: quod tu ex ignavia facere omisisti, ego ipse pracstabo: dimicabo cum illis adulteratoribus verae doctrinae et rcligionis, et qtúdem armis qtúbus nemo resistere valet, nempc gladio orís 111ei: ideo in visione introductoria (1, 16) exhibetur Christus, ut ex cuius ore « gladius utraque parte acutus » egreditur so. v. 17 - Promissio pracmii. Post consuctam formulam, « qui habct aurcs, audiat... », pronúttuntur vincentibus tria dona my– stcriosa: a) manna absconditum, b) calculus candidus, e) nomen novum. « Vincmti dabo 11w1ma abscondit11111 »: (graece habctur genitivus par– titivus, ,ou [LIXVVC(... de manna abscondito). - Onmcs expositores conveniunt hace tria esse symbola rcrum spiritualium; in earum tamen determinatione valde differunt. CORN A LAPIDE quinque diversas in– terpretationes circa sensum 'mannae absconditi' affert, undecim vero circa 'calculum' et 'nomen'. Differentia praecipua ínter auctores ver– satur circa tempus pro quo haec bona promittuntur; utrum pro prae– senti, an pro futura vita? - Qui primo sensu accipiunt, intclligunt 'manna' vel de Eucharistia (TYCHONIUS, ARETAS, BEDA, ALLo, etc.), vcl de spiritualibus consolationibus, quibus Christus replct cos qui pro Ipso carnales delicias et mundanas voluptatcs rcspuunt (cfr. Ps. 30, 20). - Qui vero sumunt altero sensu, cxplicant hace tria symbola de gloria beata in cado (DRACH, BAYLE). - Solutio pcndct a vi illins ,4i vt;úDv,t = vi11ce11ti. Estne senno de victoria inchoata et continuata, an de victoria completa et definitiva, quae non habetur nisi cum ipsa 50 Non est prorsus abs re cogitarc, in hac pugna Cbristi gladio oris sui contra illos seductores Balaamo comparatos laterc allusioncm ad ultioncm sumptam a Phi– nees (cum 12.000 militibus) de Balaan, et madia1útis atque de israclitis praevarica– toribus, uti narratur Nu111. 25, 7; 31, 8: « ..• Balaam quoque, filius Bcor intcrfecc– runt gladio, hebr. = bal!crcb, gr. iv ,'/i poµqicxlr, sicut Apoc. 2, 16. - Allusio ad hoc factum cst probabilior alia a quibusdam intcrpretibus proposita, nempc, ad gladium evaginatum Angeli Balaamo viam pracdudcntis (N11111. 22, 22 ss.).