BCCCAP00000000000000000000544

42 l' PARS, INTRODUCTORIA tum tandem Decretum, eodem die 26 JU11ll 1912 datum, duobus re– sponsis agit de quaestione synoptica, seu de relationibus ínter tria prio– ra Evangelia. (E. B 2 ,. nn. 404-405). l. - DE QUARTO EVANGELIO. Dubium I. - Utrum ex constanti, universali ac sollemni Ecclesiae traditione, iam a saeculo 2° decurrente, prout. maxime eruitur: a) ex SS. Patrum, scriptorum ecclesiasticorum, immo etiam haereticorum, testimoniis et allusionibus, quae, cum ab Apostolorum discipulis vel primis successoribus, derivasse oportuerit, necessario nexu cum ipsa libri origine cohaerent; b) ex recepto semper et ubique nomine auctoris quarti Evangelii in canone et catalogis Sacrorum Librorum; e) ex eorumdem Librorum vetustissimis manuscriptis codicibus et in varia idiomata versionibus; d) ex publico usu liturgico inde ab Ecdesiae primordiis toto orbe obtinente; praescindendo ah argumento theolo– gico, tam solido argumento historico demonstretur Ioannem Aposto– lum et non alium quarti Evangelii auctorem esse agnoscendum, ut rationes a critícis in oppositum adductae hanc tradítionem nullatenus infirment1 - Resp. Affirmative. Dub .. 2. - Utrum etiam rationes internae, quae eruuntur ex textu quartí Evangelíi seiunctim considerato, ex scribentis testimonio et E– vangelii ipsius cum prima epístola Ioannis Apostoli manifesta cogna– tione, censendae sint confirmare traditionem quae eídem Apostolo quartum Evangelium indubitanter attribuit1 - Et utrum difficultates quae ex collatione ipsius Evangelii cum alíis tribus desumuntur, ha– bita prae oculis diversitate temporis, scopi et auditorum, pro quibus vel contra quos auctor scripsit, solvi rationabiliter possint, prout SS. Patres et exegetae catholíci passim praestiterunt1 - Resp. Affirmative ad utramque partem. Dub. 3. - Utrum, non obstante praxi, quae a primis temporibus in universa Ecdesia constantissime viguit, arguendi ex quarto Evan– gelio tamquam ex documento proprie historico, considerata nihilo– minus índole peculiari eiusdem Evangelii et intentione aucforis mani– festa illustrandi et vindicandi Christi divinitatem ex ipsis factis et ser– monibus Domini, dici possit facta narrata in quarto Evangelio esse totaliter vel ex parte conficta ad hoc ut sint allegoriae vel symbola doctrinalia, sermones vero Domini non proprie et vere esse ipsius Domini sermones, sed compositiones theologicas scriptoris, licet in ore Domini positas1 - Resp. Negative.