BCCCAP00000000000000000000544

18 QUAESTIONES PRAELIMINARES Sacri.ficia offerebantur a Sacerdotibus singulis diebus, hebdomadis, mensibus, pluries praeterea diversis festis per annum. Q u o ti di e mactabantur pro sacrificio iugi agni duo, unus mane, alter vespere; s in g u 1i s s a b b a ti s , sacrificio jugi addebatur sacrificium diei sep– timae proprium; p r i m a di e c u j u s q u e m en s i s offerebatur sacri±icium novilunii (neomeniae), quod in neomeniis septimi mensis (Tisri) solemnius erat. Festa annua, in quibus specialia offerebantur sacrificia, erant iam a tempore Moysis, Pascha, Pentecostes, festum Tabernaculorum seu Sce– nopegiae, et dies magnae Expiationis; accesserunt decursu temporis alia, ut festum Purim (seu sortium, quod etiam dies Mardochaei vo– cabatur); et festum Dedicationis Templi seu Encaeniorum. a) Festum Paschatis, omnium solemnissimum, celebrabatur per septem vel octo dies 18 a 14 :mensis Nisan (qui erat anni sacri mensis primus, alteri nostri Martii, et priori Aprilis medietati respondens) ad 21 diem eiusdem mensis; die:; prima et septima (15 et 21 Nisan) sa– cratiores erant et quiete sanctificandae. b) Festum Pentecostes, in Veteri Testamento « solemnitas hebdo– madarum », et « dies primitivorum » appellatum (Ex. 34, 22; Num. 28, 26; cfr. 2 Mach. 12, 31 sq), post septem hebdomadas plenas, a die 16 Nisan computandas, recurrebat (Lev. 23, 15); et uno die quiete sacra sanctificando absolvebatur. c) Festum Tabernaculorum celebrabatur per octo dies; a 15 mensis Tisri (Sept. Octobr.) ad 22; primus et octavus dies requie sabbatica honorandi erant; et toto festo durante Judaei habitabant in umbra– culis ex ramis arborum factis: erat festum omnium laetissimum, et quoad numerum victimarum in Templo per totam octavam offeren– <larum praeclarissimum (Num. 29, 12-38). In Evangelio semel nomi– natur, Jo. 7, 2. 19 d) Festum magnae Expiationis (K i p pu r 'í m) celebrabatur die 1O mensis Tisri cum ieiunio et requie sacra: hac die solummodo licebat Summo Sacerdoti in Sancta Sanctorum ingredi cum sanguine victimarum pro peccato obhtarum, cum quo velum et propitiato– rium aspergebat (cfr. Lev. 16). e) Festum Purim celebrabatur die 14 et 15 mensis Adar qui erat ultimus anni (Februario - Martio nostro respondens); labente tempore 18 Prout dies 14, cujus vespere cena Agni paschalis fiebat, computatur, vel non. 19 *KRAus H. J., Gottesdienst in Israel. Studien zur Geschichte des Laubhüttenfestes: pp. 132; München 1954.