BCCCAP00000000000000000000544

16 QUAESTIONES PRAELIMINARES 11011 et fimbrias palliorum suorum 16, longiores et latiores ferebant, ut exinde devotionis famam et populi aestimationem caperent. Usus phylacteriorum non videtur fuisse universalis; nam multi erant qui illos textus Ex. et Deut., in 11uibus talis usus fundabatur, non ad lit– teram, sed metaphorice, et guidem recte, sumebant: sed et ipsi qui litteraliter eos intelligebant, solo orationis tempore phylacteria sibi cir– cumligabant. d) Frequentia orationis: ter in die Israelita fidelis ad orationem se colligebat; hora tertia (9 antemeridiana) sive hora sacrificii matutini; hora sexta (12 meridiei), et hora nona (3 pomeridiana), cum sacrificium ve– spertinum in Templo offerebatur: orabant facie ad Templum conver– sa, manibus elevatis et palmis expansis (cfr. 2 Mach. 3, 20; 15, 21; Dan. 6, 10-13). - Apostoli orantes in Cenaculo, hora tertia accepe– runt Spiritum Sanctum (Act. 2, 15); Petrus hora sexta orans in Joppe habuit visionem lintei omnibus animalibus, mundis et immundis, re– pleti, qua Deus illi significabat omnes indiscriminatim, Judaeos et Gen– tiles pari iure in Ecclesiam esse adrnittendos (Act. 10, 9 ss); Petrus et Joannes ascendebant in Templum ad horam orationis nonam, cum clau– dum ex utero matris suae ad portam speciosam, invocato Jesu nomine, ambulare fecerunt. (Act. 3, 1 ss.). Orabant etiam ante et post prandíum. Gratiaru~n actio post pran– dium in Deut. 8, 1 O verbis praescribitur. « Cum comederis et satia– tus fueris, benedic Domino Deo tuo pro terra optima quam dedit tibi » (cfr. Eccli. 32, 17): usus orandi ante prandium apparet jam in Vet. Testamento (1 Sam. 9, 13), et apud Judaeos saec. II post Chr., testante Mishna (tr. Berakót 3, 3-4), communis erat. Christum hunc usum constanter tenuisse apparet ex duplici panum multiplicatione (Mtth. 14, 19; 15, 36 et locis parall.), et cena Paschali (Mtth. 26, 26- 30; et loe. par.). e) Jejunia erant tum privata, quae ex devotione quilibet sibi imponebat, ut Judith et Esther (Judt. 8, 6; Est. 4, 3. 16); tum publica et ex obligatione servanda, sive a lege essent praescripta, ut pro die magno Expiationis (Lev. 16, 29); sive a legitima auctoritate indice– rentur (Jer. 36, 9; Esd. 8, 21; 2 Par. 20, 3). Pharisaei bis in hebdo– mada, feria secunda et quinta, jejunare solebant, nirnium rigorem af– fectantes (cfr. Mtth. 6, 16; Le. 18, 12). Sabbatis et diebus festis jejuna– re non licebat Qudt. 8, 6). 16 Etiam Jesus fimbriam ( = xpoccme:8ov) pallii de more portabat, quam haemor– rhoi'sa mulier tangens curata est (Mtth. 9, 20 s.; parall.; item cfr. Me. 6, 56).