BCCCAP00000000000000000000544

304 MINISTERIUM PUBLICUM CHRISTI: ANNUS III. dum Luyas (textu graeeo) ponit Joannem ante Jaeobum, .sieut etiam 8, 51 et Aet. 1, 13 34 : « et ducít illos in montem excelsum seorsum »; Me. addit «solos», illos tres solos duxit seorsum, in loeum separatum, soli– tarium et quietum, qui in vertiee montis plano erat. - Iste mons in– nominatus, qui a Mt. et Me. ponitur sine artie., sed dicitur « exeel– sus », et a Le. omatur artie. (ro /5poc;), nullo adieetivo apposito, est, uti eum sententia traditionali diximus, mons Thabor. Lueas, 'Evangelista orationis', notat seopum proximum aseensio– nis Jesu in montem, fuisse « ut oraret » (9, 28), et dum oraret, eontigit transfiguratio. Etiam saneti inter orandum saepe quadam eorporis et praesertim vultus claritate illuminantur, et quasi transfigurantur. Apte proinde Transfiguratio Christi cum oratione eoniungitur, lieet id quod eontigit in Christo multo sublimius et diversi ordinis fuerit, quam quod saneti experiuntur. 2 - TRANSFIGURATIO. - « Et transfiguratus est ante eos » (v. 2): ver– bum gr. µe:-re:µopcpw&7J est ad litteram tranformatus est; dum lat transfi– guratus est supponeret striete loquendo verbum µe:-re:crx7JfLO('tfo·-&7J: nam µopcp~ exprimit proprie formam rei, substantiam: crz7jµO( vero .figuram externam, oeulis visibilem. - At, non est quaerenda in evangelistis praecisio metaphysiea in usu teehnieo terminorum. In Christo quidem mutatio fuit solum externa, quoad figuram vultus et habitum eorpo– ris; et ideo phenomenum illud fuit proprie transfiguratio (versio lat.): sed quia illa mutatio externa proeedebat ab intra, eausata a forma in– terna, id est, a divinitate, quae effeetus gloriae, ob oeeonomiam Inear– nationis habitualiter eohibitos, humanita~i Christi ad momentum eon– eedere voluit, ideo haud ineongrue verbo µe:-r()(µopcpoücr&O(i exprimitur. - S. Lueas vitat verbum hoe, forsitan ne leetoribus suis ethnicis male sonaret, et metamorphoses mythologieas in mentem revoearet: et di– cit simpliciter « et Jacta est... species vultus eius altera>> (9, 29), id est, aspeetus vultus eius transformatus est. Quomodo id evenerit, dicit Matthaeus: « Et resplenduit facies eius sicut Sol... » 35 • Iste splendor et claritas proeedebat a divinitate Jesu, quae se exterius manifestare vo- 34 Lucas frequenter Joannem cum Petro coniungit, tam in Ev. quam in Act., adeo ut binarius « Petrus et Joannes » characteristicus Lucae dici possit: cfr. praeter locos citatos, Le. 22, 8; Act. 3, 1. 3. 4. 11; 4, 13. 19; 8, 14. 35 Eodem modo apparuit Joanni Filius hominis, Christus glorificatus, in visione introductoria Apoc. 1, 16: « et facies eius sicut Sol lucet... »; et eadem imagine depingitur gloria sanctorum in caelo apud Dan. 12, 3 et in Mt. 13, 43: « Tune iusti fulgebunt sicut Sol in regno Patris eorum ».