BCCCAP00000000000000000000483

92 APPENDIX b) Themate sermonis accurate statuto, orator debet ex ipso textu et contextu biblico eruere omnia, quae ad orationem suam pertinent, nempe exordium, divisionem materiae, rationes argumentationis, nexum ínter diversas partes, conclusiones doctrinales et applicationes practicas et perorationem totius sermonis. c) Ut unitas concionis habeatur et servetur, orator debet vitare allegationem textuum et argumentorum aliunde desumptorum, saltem multitudinem citationum parallelarum. Non multa, sed multum ! Longe utilius est praebere omnimodam et profundam cognitionem unius sen– tentiae vel p:cricopae biblicae, quam indigestam molem variorum tex– tuum parallelorum, nisi aliquando concionator velit animas vincere coagmentatione et coacervatione verborum similium. d) Ut concio accommodetur temporibus nostris, fíat semper appli– catio rerum antiquarum ad circumstantias actuales. En habes tria exempla sermonis biblici, ad quem conficiendum adhibita est primum sententia biblica, dein parabola evangelica, ultimo narratio historica. l. - Sermo de humilitate (vel de infantia spirituali; Matth. 18, 4). INTRODUCTIO. Post transfigurationem Christi, quam soli Petrus, Joannes et Jacobus admirari potuerunt, apostoli inter se disputabant, quis eorum majar esset. In domo Capharnaum, Jesus interrogat eos: « Quid in via tractabatis? > (Marc. 9, 32 ss). Quaestionem paululum di– vertentes, respondent quaerendo: « Quis est majar in regno caek,rum? » At Jesus, accipiens parvulum statuit in medio eorum, dicit: « Amen, dico vobis, nisi conversi fueritis et efficiamini sicut parvuli, non intrabitis in regnum caelorum. Quicumque ergo humiliaverit se sicut parvulus iste, hic est majar in regno caelorum, (Matth. 18, 3. 4). Nos quoque, sicut apostoli, sumus propensi ad superbiam, vani– tatem ; quaerimus primas sedes, honores, gloriam, laudes... ; invidemus aliis; timemus et refugimus humiliationes. Oportet ergo addiscere, ap– petere et exercere humilitatem christianam, cujus obligationem, exerci– tium et mercedem docet nos Christus. 1° Obligatio humilitatis inculcatur nobis, et quidem a) introductione solemni: « Amen dico vobis... ». Quae assertio so– lemnis et fortissima praeparat animas ad accipiendam gravissimam ve– ritatem. De facto ita. Humilitas est fundamentum totius vitae christianae. b) sanctione aeterna : « Nisi efficiamini sicut parvuli, non intrabitis in regnum caelorum ». Quam necessaria est illa virtus, cum sine illa periclitatur salus aeterna ! Aut humilitas in hac vita, aut humiliatio ae– terna in inferno !