BCCCAP00000000000000000000483

opes, sed quasi munierunt viam ad praestantiam subsecuti saeculi, quod ab eodem Tridentino effluxit, quum nobilissima Patrum aetas propemodum rediisse visa est , (1). Praestantiores commentatores sunt e Saec. XVI: Maldonatus, Ludov. Legionensis, Toletus, Emmanuel Sa, Genebrardus. Saec. XVII: Estius, Malvenda, Corrzelius a Lapide, qui fere totam Scripturam uberrime et utilissime interpretatus est. Saec. XVIII: Ca!met, Berrzardinus a Piconio, de Sacy, Weitenauer. Saec. XIX et XX: Kistemaker, Genoude, Massl, Drach, Le Hir, Migne (editor et, collector commentariorum in omnes libros sacros), Reinke, Patrizi, Bisping, Fillion, Lesétre, Editores S. J. cursus Scriptu– rae sacrae ( Corrzely, Knabenbauer, de Hummelauer), Vetter, Zscholcke, Schaefer, Schmalzl, Seisenberger, Riessler, Schneedorfer, Schloegl, Doeller, Engelkemper, Feldmann, Herkenne, Meinertz, Sickenberger, Goettsberger, Gutberlet, Heinisch, Hoberg, Peters, Sanda, Schulz, Zapletal... Lagrange, Dlzorme, Allo, Podechard, f acquicr, Corzdamin, Van Hoonacker, Valerzsin, Huby, Durarzd... APPENDIX De expositione sensus biblici (De prophoristica). l. - De prophoristica in genere. Prophoristica est disciplina, quae exhibet vias et regulas de expo– nendo sensu biblico. Pro scopo quem quis sibi praefigit, duplex distinguitur expositio: scientifica et aedificatoria. Ad expositionem scientificam reducuntur varia genera plus mi– nusve perfecta; uti sunt : a) Versio, sel. translatio libri sacri ex una lingua in aliam, prae– cipue e lingua primitiva in vernaculam. Quae potest esse immediata ve! mediata; stricte ve! late verbalis. b) Paraplzrasis, quae est versio uberior texlus biblici, quae verbis et sententiis insertis clarius sensum auctoris sacri tradit. e) Glossa, quae est explanatio obscurae vocis biblicae. Quae potest (1) !bid.