BCCCAP00000000000000000000483

66 DE INTERPRETATIONE S. SCRIPTURAE -------- Sensus bíblicas stricte dictus est duplex : litteralis et spiritualis ve! typicus ; late dictus, qui eruitur amplifica– tione plus minusve directa sensus stricte dicti, est triplex : sensus plenior, consequens et accommodatus. Art. I. - De sensu litterali. Notio. Sensus litteralis est ille, quem Spiritus sanctus immediate verbis biblicis exprimere intendit. Qui vocatur etiam verbalis, historicus, grammaticus, corporeus. Distinguitur sensus litteralis proprius et improprius ; proprias, si verba sumuntur juxta eorum significationem na– tivam, ex. gr.: « Ierat Laban ad tonclendas oves» ( Gen. 31, 19); improprius vero, si verba usurpantur juxta signifieationem translativam vel metaphorieam. Evidens est, quod immediatus sensus in tropis ve! in figuris non est sensus proprius, sed translatus verborum; ita in verbis Christi ad Petrum : « Pasee oves meas,. Existentia. a) Sensum lltteralem in genere cuilibet loco s. Scripturne subesse, certum est. Quando ad nos hornines Spiritus sanctus seripsit, adhi– buit homines et verba hominum. Quapropter debuit hisee verbís humanis illas signifieationes relinquere, quas tune ho– mines illis attribuebant: « Etenim si ineertam voeem det tuba, quis parabit se ad bellum » (l Cor. 14, 8)? Porro omnes Patres, Doctores et scriptores ecclesiastici tenent, nullam enuntiationem biblieam sensu litterali orbatam esse, neenon sensum spiritualem super litteralem fundatum esse. b) Insuper, omnes species, ve! fere, locutionis in Biblia adhiberi certa est fides facti. Invenies omne genus dicendi, quod ad sensum pro– prium pertinet, sive qaoad materiam: historicum, dogmati– cum, morale, propheticum, rhetorieum... ; sive quoad figuras verborum, uti synonymiam, paranomasiam, periphrasim, ite– rationem, gradationem, correctionem etc. ; sive quoad figuras