BCCCAP00000000000000000000483

40 DE INC0RRUPTI0NE S. SCRlPTURAE perta sint, fragmenta papyrorum et codicum, non solum e s. IV, sed etiam e s. III, unum et aliud e medio saec. II (1). Sic textus neotestamentarius magnam stabilitatem obtinere potest, cum collatio cum illis textibus antiquis semper fuerit possibilis et interdum revera facta fuerit. Art. III. - De auctoritate textus primigenii. Cum auctoritas divina textus biblici intime cohaereat cum incorruptione textus sacri, quae de facto non jam est abso– lute perfecta, duplex erit quaestio tractanda: 1 º DE INC0RRUP– TIONE SUBSTANTIALI et 2° DE INC0RRUPTI0NE PERFECTA BmuAE. § l. - De incorruptione substantiali Bibliae. Invictis argumentis possumus confirmare substantia– lem - et adlmc perfectiorem - incorruptionem totius s. Scripturae ita ut sive Vetus sive Novum Testamentum habendus sit fons authenticus revelationis divinae. Quod pro– batur testimonio Ecclesiae, historiae et criticae. A.. Testimonio Eccleslae. Concilia, ss. Patres, Doc– tores, pastores ecclesiarum, scriptores orthodoxi, translatores et expositores librorum sacrorum unanimi consensu ab initio usque ad nostra tempora persuasum sibi habuerunt, textum primigenium Bibliae substantialiter integrum permansisse. a) S. HIERONv111us, ínter alios, refutat opinionem illorum, qui affirmant Judaeos corrupisse textum Veteris Testa– menti : (; Quod si aliquis dixerit, Hebraeos libros postea a Judaeis esse falsatos, audiat Origenem, quid in octavo volu– mine explanationum Isaiae huic respondeat quaestiunculae : quod nunquam Dominus et Apostoli, qui cetera crimina ar- T. et fragmenta V. T.; Bezae Carztabr. (D), graeco-lat., continens Evv. et Act., s. VI. (l) Qui duo papyri supponunt, Evangelium s. Joannis notum esse in Aegypto superiore jam primis decenniis saeculi 11.