BCCCAP00000000000000000000483

22 DE CAN0NE S. SCRIPTURAE In secundo stadio Ecclesia occidentalis a vergente saeculo VI (Ecclesia vero orientalis a saec. VII) usque ad saeculum XVI universaliter sed ordinario magisterio cano– nica reputat scripta deuterocanonica. A fine saeculi IV jam incepit ecclesia Africana edere decisiones conciliares de ambitu canonis catholici. Consulan– tur decreta concilii Hipponensis (393), conciliorum Cart!za– ginensium anni 397 et 419. Romana autem ecclesia orsa est saeculo V edere de– creta similia. Exhibetur catalogus integer canonis in Epístola s. INNOCENTII ad episcopum Tolosanum Exuperium anno 405 conscripta; ita in decreto Gelasiano (1) : , De libris reci– piendis vel non recipiendis >, cujus principium ita sonat: « Item dictum est : Nunc vero de Scripturis divinis agendum est, quid universalis catholica Ecclesla teneat et quid vitare debeat... :> ; similiter in decreto concilii Florentini pro Jaco– bitis anno 1441. Ecclesia autem orientalis, accepto canone Africano, finem controversiis imposuit in concilio Trullano anno 692. Si remanent adhuc auctores, qui dubitant plus minusve de canonicitate illorum librorum, saltem unius aut alterius libri, hi paucissimi sunt, nempe Huoo As. V1cTORE, NrcoLAUS LvRANus, s. ANTONINUS, Cardinalis CAJETANUS etc. et isti in eam sententiam concurrunt ob magnam auctoritatem s. Hieronyrni, quem reverentur. In tertio stadio, inde a saeculo XVI, Ecclesia solem– niter et definitive determinavit carzonem Veteris Testamenti. Quae definitio solemnis facta est a Patribus concilii Tri– dentini, qui rejecerunt omnem, ve! minimam, distinctionem inter protocanonica et deuterocanonica : post a. 385 citat deuterocanonica tanquam Scripturam divinam, ex. gr. Sap. in Epist. CXVIII anno 406. (1) Quod decretum attribuitur summis Pontificibus Darnaso (382), Gelasio (495) ve! Hormisdae (514-523) ve! incognito auctori. Quidquid sit de illo scriptore, decretum gaudet magna auctoritate et prodit fidem Ecclesiae universalis hujus temporis, quia non est saeculo VI recentius.