BCCCAP00000000000000000000483

In Vetere Testamento sunt deuterocanonica: 7 libri, np. Tobias, Judith, Sap., Eccli., Baruch, I et II Maclz. et frag– menta l. Esther (10, 4-16, 24) et l. Danielis (3, 24-90, ce. 13 et 14). In Novo Testamento pariter 7 libri : Hebr., jac., II Petri, II et III Joan., Judae et Apoc. Quae distinctio attingit neque auctoritatem, neque certi– tudinem, neque dignitatem, sed tantum tempus agnitionis eorum. V. - Constitutio canonis sacri, in evolutione histo– rica, considerari debet sub triplici aspectu : 1 º quatenus singuli libri a persona privata ut inspirati divinitus agniti surzt; est canonizatio ve! constitutio canonis privata aut in actu primo aut praeparatio canonis. 2° quatenus illi libri inspirati ab auctoritate publica at– testatíone authentica ut tales agniti et jldelibus propositi sunt; est canonizatio publica ve! formalis ve! in actu secundo. 3º quatenus i!li libri canonici omnes in urwm definitive col!ecti sunt vel quatenus finis imponitur constitutioni canonis; est constitutio finalis. Sed nota bene, primam et secundam constitutionem non fuisse in tempore successivam, at pro maxima p:ute parallelam. Art. I. - Praeparatio canonis. I. Natura. - Haec praeparatio supponit redactionem li– brorum inspiratorum (praeparatio remota) et consistit in attestatione authentica de illorum inspiratione a persona pri– vata facta (praeparatio proxima). II. Organum illius canonizationis privatae est, si latius vocem hanc sumimus, prophefa, sel. vir qui testimonium fert de notitia, quam accepit de origine divina alicujus libri, sive sit hagiographus ipse aut alius, sive propheta stricte dictus, sive apostolus aut hujusmodi qui divinitus illuminatus potest certo significare, libros a se ve! ab aliis conscriptos fuisse a Deo inspiratos.