BCCCAP00000000000000000000466

(42) DB YITA E'f SOIUPTIS P. lHARII PABIANI, O. JH. CAP. 591 cum diligentia, quoties opus est, testes e quilms notitias trnditas hamiebat eorumqne qualitatcs sive morales sive intellcctuales panrlit, ut quodlibet auferatur dubium (1). Immo aliqnando co11- fratt·cs ex professo ininngcbat, ut rmm de rn aliqua certiorem fa– cerent, quam scriberc cupicbat (2). Et si, his non obstantibus, rle vcritate conscius non erat, rns silentio praeteribat (3). Praeterca l\'Iarius habebat illam qnasi innatam cnl'iositatem, quae in scientiis historicis excolendis arlco utilis r·t n<>cessaria cst. Res diligenter sciseitalmtur, et ne oblivione IH,rirent, stat.im a11 aurliehat Vf'! videbat, eas scl'iptis exarabat (4). .:\Iensc iulio an. 157H, Anconac degens, hoc nffecit ut publicns notarins tran– snmptum anthcnticnm Litteranun S. Paenitentiariae ( 18 maii an. 1526) et Bnllac Religionü; zelus (3 inlii an. 1528) confocerit. (¿uorl trausnmptum - dt>perditis originalibus - servatur hodir~ in Archivo nostro genernli (5). De sinceritate narrationis P. l\larii prolixius disserere su– pervacaneum est. Ipsemet cognitnm apprehensumque lrnlwlmt, hac sincnitate et obiectiva impartialitate dt·ficientP, totum aedi– ficinm historicum funditus everti. Ideoqne solem11iter affirmat se Vf!l'llm dicerc> ac narrationem inconcnssis fulciri fondamPntiH (G), nullaque humana ratione vel pnwoccupatis opi11ionibus allici ad veritatem det<'gendam aut tegenctam (7). Porro si quis sinceri– tatem denegat, patientn lrnnc iniuriam snsti1wbit (8). Heligioue nostrn, drn heu sRpevano la cosa rlí rpiel nostro prineipio :\ pnntn corn'el l'ern passata. Vol si usar q uella dili,geuza, accio qnel,li che leggemn no ó sentiranno que! ch'10 d,•scrivo, píú credito hahbiano a dare i1 quanto io dieo, et in piú conto tenghino qnebt'historia, la q1Hde vi b'appresent,a inuauzi con tutta quelln verita che riehie,Je il dire historieo ,. ]/•id., f. ·ÍIT. Cf. JJescnúo,w, p. 5. (1) Cf. Cod. Venet., f. 5Gv, fJ7r, GBv, 80v, :'lü, \lOr, U5r, 127v, rn5v. H::lr, HUr, 17Uv, lfüiv, 20Bv, 201v, 2llr, 218r, 2Mv, 252v. Uf. ibid., f. ::lürv et supra, p. 5U0, nota l. "Questo non anliró ío gii1 mai di dirr., pernhe non l'ho maí trovato, ne credo che :tlenno trovato l'ahhia "· i'orl. Venet., f. B5v. Fol. '11r: " (lue'Jto uon sapendo io di certo, uo,1 oso dirlo ,. Fol. Hlr: " [o nol seppi e co,i no! <lico ,. "'l'utte qne,i,e cose mi raccontú con la viva voce il Padrn frn niovanni da 'Terranova, et io h, posí in Sl'ritto, tuttavia che la memoria quale Dio m'lrn dato promPttesse per sempre tenerle ben serate uel suo armario , 1.ibírl., f. 17üv). "Et ío piú vol te dalle voci e liugue loro intesi tale opiuione e dechiaratione, e per meglio rnment,trmtJne opra1 die la penna ne tenesse conto, e cosl come qnei P:ulri diceva □ o la descrivo, e sono queste le Joro quasi f!Jrmate parole" (f. lOJr). Cf. ibid., f. 54r, 215,-. (5¡ Cf. Ii:Dt:ARDUS ALE:-;,•o:-;1E:oi,;1s, De prímo,·(liis, p. 27, not. B, p. c.W, not. l. (G) Cf. Cod. Yenet., f. 1B8v, etc. (7) "E qnin•li rrnsce che cosl asqolut,tmentfl fl senztt nehhi di dnhhio io rngiouo perehe só che io dico il vero, e p0r dirlo non mí mnove affettione alcurrn o altrn passiuue ,. ]bid., f. 57r. Cf. f. 115v, Cod, Venet. 1 f. tl±v.

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz