BCCCAP00000000000000000000424

58 DE ESSENTIA PAUPERTATIS i. e. dominium, proprietas, posser;sio, usits fructiis et usus iiiris, quorum tres primi ipsam rei substantiam attingunt, duo postremi tantum rerum qualitates seu accidentia (1). Ius politicum seu civile proprie dictum actione quoque et exceptione munitur, ut in iudicio vel impugnetur, vel defen– datur. Ideo ius politicum, pro nostrae expositionis scopo, definiri po– test : Iiis res temporales externas dominandi, possidendi, iisufriwndi vel illis utendi, a lege hu1nana actione vel exceptione miinitmn. Sed, ut clarius et intirnius perspiciatur essentia huius pauper– tatis collectivae, haud iniucundum erit notiones horum quin– que actuum, etsi paucis tatum verbis, huc referre. a) Dominíiwn. - Iuxta doctrinam a iurisperitis communi– ter receptam, dominium proprietatis est << ius perfecte disponendi ,de re corporali, nisi lege prohibeatur » (2). Per lrnec verba,: « perfecte disponendi de re corporali », do– minium satis ab usu et usufructu distinguitur, talibus enim si– gnificatur verbis, dominium non tantum esse rebus utendi et .fruendi facultas, verum etiam ipsas distrahendi, donandi, venden– di, negligendi, consumandi, de ipsis pro voluntatis libito dispo– nendi in quoslibet usus a lege non prohibitos. b) Proprietas. - huta aliquornm placita, proprietas iden– ti:ficatnr cnm dominio (3). In aliornm t.amen sententia proprie– tas ad dominium superaddit, quod dominus socium non habeat in rei dominio. Hoc sensu a pluribus nostrae Regulae exposi– toribus sumitur (4). (1) Cf. D. SOTO, De Jnstitia et Jure. lib. IV, q. I, p. 286; P. MARCHANT, Ex• .positio litteralis in regulam, cap. VI, p. 189; CYRILLUS A BERGOMO, De nwrientiuni eleemosynis, p. 87. (2) Cf. DE LuGo, op. cit., disp. II, seot. I, n. 3, p. 578. Licet, ut bene ani– madvertit L. MOLINA (De Justitia et Jure, disp. III, c. 34-35, l\foguntiae, 1614), haec Bartoli definitio sit valde restricta et solum se extendat ad res corporales, in nostro casn potest ett iure optimo nti, nnm solum de rebus temporalibus est quaestió. Cf. CYRILLUS A BEHGOMO, op. cit., p. 78, n. 5 ; HIERONYMUS A Pouno, op. cit., cap. VI, n. 5, p. 420. (3) Cf. F. SUAREZ, Opera omnia, loe. cit., cnp. V, n. 4; J. Azomus, op. cit. lib. XII, cap. XII; LUDUVICUS A MIRANDA, Manualis Praelatorurn, t. I, q. XXVIII, .art. I, Placentiae, 1616. (4) Ita in ter alios A. DE CORDUBA, op. cit., cap. VI, q. I, p. 272; HIERONYMus· A POLITIO, op. cit., cap. VI, n. 2, p. 414; P. MARCHANT, op. cit., cap. VI, p. 189; BERNARDO DA BOLOGNA, Lezioni soprn la Regola, lez. XIV, cap. VI, p. L89, uhi ad .-;propositum scribit: Proprietas idem est ac dominium • ma in maniera che esprime