BCCCAP00000000000000000000424

204 DE P A UPER'l.'ATE IN USU RERUM superiores impe<lire non valeant, nisi ipsos indiscrete se gerere,. aut tale abstinentiae genus aperte in eorum malum cedere ani– madverterint (1) ». Eodem quoque modo si fratrum quispiam aut arnplius ieiunare, aut quadragesimale ieiuninm in Regula non expressum celebrare voluerit, a superioribus non impediatnr, dummodo id illi minirne noceat (2). 124. - Etiam hic Ordinis praxis austeritate longe superat ipsis Oonstitutionum praeceptis et magis asperioribus accommo– datur concessionibus supra prolatis. Copiosa huins veritatis exstant apud chronographos testimonia.. Maior relig'iosorum pars, ait Bernardinus a Oolpetrazzo, qui primaeva illa tempora vixit, septern quadrngesimas a Serapliico Patre :fieri solitas observa,bat; plerique immo continuo ieiuna– bant, ita ut semel tantnm in die cibum caperent (3); illi vero, qui vespere aliquid gustare volebant, e cest.ula pa1lis frnstnla, quae prandio superfnerant, sibi in coe11arn assumebant (4). Qnoad ciborum qnalitatem: cihi in Oapuccinorum mensis comrnu– niter adhibiti pauis, legumina, herbae, fructus erant et non alía (5), eaque vel emendical.m,nt ostiatim, vel agl'i perquire– bant, praecipue Reformationis initio cum etiam lwrtulis care– bant (6). Ca.ro, dummodo lanta uon esset, recipi poterat, si offere– batnr fratl'il,ns, tamen extra festivitatem paschaLis et baccha– nalia (carnevali) raro accipiebatur, illam enim, huta dictnm Ber– nardini a Oolpetrazzo tanqnarn quemdam aufugiebant serpentem primi illi fratres et tarn raro ac tali parcitate ea utebantur, ut fama ubique percrebresceret Oapnccinos a carnibus abstinere (7). (1) Const 1529, n, 13. (2) Const. 1529, n, 14. (3) Cf. BERNARDINUS A COLPETRAZZO, op. cit., lib. III, p. 18. (4) Cf. BERNARDlNUS A COLPETRAZZO, loe. cit., 11. 155; HUFINO DA SIENA, npud· L'Ital. Franc., t. II, p. 107; Z. BOVERIUS, Annales, t. I, aun. 1529, p. 127, LXXXIV.. (5) « Soddisfaoevano (Capuocini) alle loro necessita con herbe e legumi e frntta .•. E gran parte di loro non mangiavano di ootto, ma herbe crnde e frutta,. e la miglior minestra, che si faoesse iu quei tempi, era il pan cotto, del oavolo– e delle fave, che piu andava perla mensa». BERNARDINUS A COLPETRAZZO, loo. cit.,. p. 19 ; MARIUS A MERCATO SARACENO, Relationes, p. 263. (6) Cf. BERNAHDINUS A ÜOLPETRAZZO, ibid., p. 18-19, 154. (7) Cf. !bid. « In quanto al mangiare della carne cosl. nsavano, quando ve– niva data Joro (non pero de polli, lepri.; ucoellami e simili) ne prendevauo, ve-– nendo simplioemente per l'nmor di Dio, senza procacoiarla in modo vernno, et.

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz