BCCCAP00000000000000000000424

SEOTIO IV DE PAUPERTATE IN USU RERUM 118. - Vidimus supra Fratres Oapucci:tios in res temporales, tantnm simplicem usum facti habere posse. Simplex usus facti quodlibet ins excludit in res temporales, quae cadunt sub voto, non tamen ex se dicit vitae paupertatem, uec repugnat enim ut interdum abundantiae immo et rerum superfluitati consocietur. Ideo interest definire qnaliter esse debeat usns facti rerum Fratribus Oapuccinis licitus, quia hi absque dubio non solum sine proprio vivere tenentur, sed etiam in paupertate. Ü.A.PUT l DE USU AH,CT'O ET MODERATO 119. - Inde a fine saeculi XIII doctores franciscani solent duplicem secernere usuro comparate ad statum nostrae pauper– tatis, nimirum arctnrn et moderatum ; prius antem haec verba, grammatice diversa, promiscue usurpabant ad rem eandem si– gnificandam, scilicet nsnm pauperem in seraphica Regula fra– tribns commendatum (1). Usus arctus qui ab aliis tenuis, exilis, aerumnosus et penurio– sus dicitur, « accipitnr pro speciali parcitate sen austeritate in excellenti, et notabili gradn pauperis usus, secuudum statum ipsi ns utentis » (2). (1) Cf. P. GRATIEN, lliBtoii-e de la fondation, p. 397-399. (2) Cf. ANT, DE CORDUBA, Expositio evangelicae Regnlae, cap. VI, q. XIV, p. 356. Hanc definitionem deinde repetunt 11on11nlli expositores capuccini, ut HIERONYMUS POLITIO, Expositio cum dubiis, c:ip. VI, n. 83, p. 529; B. YECVIII, Di– .¡¡putationes1 disp. V, dnb. XI.

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz