BCCCAP00000000000000000000424

DE REOURSU AD AMIOOS SPIRI'l'UALl<:S 189 •differentes, seu indeterminatae, dicuntur illae, quas benefacto– res sponte et simpliciter ofterunt fratribus pro eorum in genere necessita.tibus sublevandis, et mas pro certo usu aut necessitate non de¡mtant. b) Determinatae e converso illae sunt eleei:nosy– nae qnae a dante ad snbveniendum fratribus in certa quadam -et determinata necessitate destinantur. Ut autem licite recursus per:ficiatur necesse est quod, dum :lit, aliae eleemosynae indifferentes non sint ex quibus sufficien'." ter provideri possit. Hoc sensu, Íl1Xta commuuem expositorum .sententiam, intelligi debent verba illa Nicolai III: « Oessanti– bus eleemosynis, de quibus satisfieri commode tune non pos- sit », licitum est recurrere (1). · Ergo a contrario sensu illicitum est, stantibus eleemosynis pecuniariis indifferentibrn;; indiff:erentes, dico, quia determinatae debent semper expendí pro vera necessitate a donantibus desi– gnata, et non pro ·aliis absque eoru:i:n licentia.. Ex hoc autem minime licet inferri posse fratres pecunia– rias eleemosynas recipere indiffereutes, illisque uti in pl'opria– rum necessitatum levamen, modo et conditionibus diversis ab illis statutis pro receptione eleemosynarum, et vero recursu ad pecuniam. Doctores, ipseque Ordo noster unanimiter hoc saeculo tradi– derunt eleemosynas pecuniarias ex parte donantium indifleren– tes, sive a vivis oblatas, vel testamento relictas, Oapuccinos 11ec « recipere », nec « consentire », ut pro illis apud aliquem ,deponantur, nec ad illas recurrere posse, nisi pro necessitatibus praesentibus vel imminentibus suhlevandis, quibus alía via subM veniri nequit, nunquam autem pro futuris necessitatibus; immo si absque ullo fratrum interventu eleemosynas indifterentes be– n~factores pro fratribus apud aliquem deponerent, (dautium su bstitutum) nequeunt Superiores ad illas recurrere nisi condi– tiones observent, pro recursu ad amicos spirituales praefinitas (2). (1) o. S, V, 12 in XI, o. 1115. (2) Cf. GIOVANNI DA FANO, Dialogo de la salute, p. 125; SILVESTRO D' AsSISI, ,op. cit., f. 113; GIOVANNI DA TUSA, op. cit., f. 47r; GREGORIO DA NAPOLI, op. cit., p. 98-100; HrnRONYMUS A PQLITIO, op. cit., cap. IV, n. 20, p. 336, et 45, p. 367; SAN'rI TESAURO, op. cit., cap, IV, p. 206 et. 218; Cap. Gen. XXX (1633), A O, t. VI, 'P· 141; id. XXXI (1637), A O, t. VI, p. 168. Mitiorem sententinm nonnulli doc– tores postea tradiderunt et tradunt. Cf. A O, t, VI, p. 359, not. 2; Mon, ad. Oonst., ;p. 152; ALBEU'l'US A BULSANO, op. cit., n. 222, p. 306 sq.