BCCCAP00000000000000000000424

188 DE LEGALIBUS VIVENDI MODIS Recurf.us ad amicos spirituales licitus est pro necessitatibus, praesentibus, vel imminentibus, minime vero pro futnris ant possibilibus, nam si fratres, ut ait Nicolaus III, nihil possunt. accipere, sub colore providentia~ in futurum, multo minus po– terunt ad pecuniam recurrere, ut res sibi pro futuro provi– deant (1). 3a Necessitas debet esse fratrimi propria. Superiores ergo recursum per:ficere tautum possunt pro Re– ligionis et domorum nec~ssitatibus, pro illis propriis suorumque subditorum turn in generali, tnm in particulari, non autem pro necessitatibus saecularium, aut Ordini alienorüm. Subditorum nomine veniunt etiam fratres itinerante~, in conventu divertentes, atque familiares, qui omnes pro tempore subditi reputantnr (2). 4ª Res procuranda non sit conwwde niendicabilis. Recursus a.u amicos spiritnales, nt supra diximns, pro nostro• Ordine est snppletorins vivendi modus, proinde debet mendi– cationi et labori snpplere, minime vero illa supplantare. Tune tantum permittitur recursus, cum res fratribus in praesenti vel imminenter necessaria labore aut mendicatione nequeat obti– neri, si autem hoc duplici modo rem possunt commode assequi,. recursus erit vere non necessarins et illicitus (3). oª Ut eleemosynae üidijferentes non hcibeantur. Recte intelligi nequit haec ultima conditio, nisi prius non– nullas praemitt;amus notiones: a) Eleemosynae pecuniariae in- illam, qnae est tantnm futura. Cf. ANT. DE C0RDUBA, op. cit., cap. IV, q. VII,. p. 185 j Cap. Gen. VIII (1552), A O, t. V, p. 75; L0UIS DE PARIS, op. cit., cnp. VI, p, 268. Roo debet prae ooulis haberi ad confusiones devitandas. (1) c. 3, V, 12 in VI, c. 1115. (2) Cf, SANTI TESAURO, op. cit., cap. IV, p. 223; ANT. DE C0RDUBA, op. cit.. p. 189. (3) Doctrina commuuis expositorum. Cf. P. MARCHANT, op. cit., cap. IV, p. 272; Cap. Gen. Vlll (1552), A O, t. V, p. 75: « Nullus fiat recursus ad pe-– cuuiam nisi pro relms, ... , quae mendicando commode haberi non possnnt ».