BCCCAP00000000000000000000424

DE RECURSU AD AMICOS SPIRITUALES 187 nixa, certe ab anno 1536 in Ordine nostro recipitur. In iudici9 autem practico efformando circa ea, quae ad usuro moderatnm pertinent, Ordo noster toto hoc tempore normam sequitur a S. Bonaventura traditam: « Oum fratres sint professores altissimae paupertatis, oportet, ut omnia qm1e in eorum nsum veniunt, habeant, ut est possible, parvitatem, vilitatem et asperitatem, ,quae tria paupertatem a1tissimam naturaliter consequuntur >> (1). 2ª Bei necessitas debet esse praesens vel imminens. Altera ad recursum conclitio exigit, ut necessitas rei per re– cursum procuranclae sit praesens vel imniinens, et non tantum post longum tempus futura, aut mere possibilis. i::tatione. temporis triplicem necessitatis speciem distinguunt -expositores, scilicet praesentem, irnminentem, fnturam (2); a) Praesens, si modo res quaedam, v. gr. caro pro infirmo, necessaria est et absque recursn obtineri non potest. Ad neces– sitatem praesentem redncitur illa quae ab aliis praeterita nun– cupa,tur, cum nempe solutio medfante pecunia procuranda est pro rebús iam antea acquisitis, v. gr. fratres e pbarmacopola pro in:firmis medicamenta acceperunt, et solum per recmsum possunt ei sa,tisfacere ; b) Imminens, quae in documentis ingruens, emergens quo– •que appellatur (3), illa est, quae certo et in brevi eventura co– . gnoscitur, et cui solum per recursum provideri potest. Immi– nens dicitur ab in et maneo, quia est quasi intus per notitiam -et incltoationem manens, v. gr. conventus murus ruinam mi– natnr, quamvis nondum corruerit, superior .ad amicos spiritua– les recurrere potest, ut murus reparetur (4); e) P.utnra est illa, quae certa et determinata non est, sed .aeque potest contingere, aut non (mere possibilis), vel non ms1 post multum temporis eveniet, cui, curo evenerit, illico aut 1 brevi tempore poterit provideri (5). (1) Expoeitio s1iper Reg1ilam, cap. VI, Ope1·a omnia, t. VllI, p. 422. (2) c. 3, V, 12 in VI, o. 1115-1116, (3) V. gr. in decretali .Exiit, c. 3, V, 12 in VI, e, J 116. (4) Cf. ANT. DE CORDUBA, op. cit., cap. VI, q. VII, p. 184. (5) Expositores et statut1t sa1ipe vooant « determinatam » necessitatem, quae ¡praeterita, praesens, ve! imminens est, et « indetermin.itam » sen indifferentem