BCCCAP00000000000000000000424

186 DE LEGALIBUS VIVENDI MODIS Ad recte vero iudicandum qualis sit usus accommodatus sta– tuique nostro conformis et quaenam sit proinde vera necessitas, commonent hic expositores nostri, ut prae oculis diligenter ha– beatur: a) stcttits noster, qui supra magnam humilitatem, pauper– .tatemque constitutus, ab aliis differt Religionibus; certe, aiunt ipsi, ab intentione S. Francisci longe aberat, quod :filii sni in victn, ltabitatione et vestitu a ceteris religiosis rigore non dif– forrent; b) obUgatio ab ipsa · Regula fratribus iniuncta observandi in aliquibus usum rerum arctum, in ceteris vero usum mode– ratum (1). Pro necessitatibus fictis ,seu imagfoariis, atque pro rebus ac– quirendis super.fluis, pretiosis aut curiosis, quarum nsus est uo– bis penitus interdictus, mmquam recurrere licet ad arnicos spi– rituales (2). Huinsmodi doctrina, pontificiis Regulae declarationibns in- (1) Cf. SILVESTR0 D' Assrsr, op. cit., pf. lllr; HIERONYMUS A]POLITIO, op. cit. cap. IV, n. 19, p. 334; SANTI TESAURO, op. cit., cnp. IV, p. 215; Lours DE PA– i !Itis, op. cit., cap. [V, p. 257. (2) Cf. c. 3, V, 12 in VI, c. 1114. « Superfluum dicitur et est id, quo su– blato, reliquum commode sufficit. Curiosurn est, quod ad sensuum delectationem ,fit, ut picturae, decor in aedificiis. Pretiosum est, quod ultra sufficientis neces– sitatis respectu nostri status vttlorem, quid httbet,, ut puta argenteam qnaerere ,crucero, vel auream, ubi lignea vel aerea sufficit » HIER0NYMUS A Pouno, lo<,. cit. Non leviter ínter expositores conten.debatur ob hanc qnaestionem, vere fa. 'lllosam: an sit licitus considerandus recursns « pro pitantia procuranda », i. e. .pro certa portione carnis, piscis et similium emenda et frntribus aliqnoties danda f Ta.lis res est vere necessaria f Ante Reforrnationem nostram Capuccino· rum hoc dubium agitabatur et solvebatnr diversimode. Cf. B. BRENDULIN0, op. ,cit., f. 84v sq. Capuccini expositores negativam arnplexati snnt sententiam, nempe non lioere pro habenda pitautia ad amicos spirituales recurrere. Cf. SILVESTR0 D'Assrsr, op. cit., f. 112; GREG0RIO DA NAP0LI, op. cit, p. 93-94. Quam doc– .trinam Ordo noster in Capitnlis generalibus semel atqne iternm approbavit et, nt observuretur imposnit, praesertim auno 1633: « ch'il sentimento della Reli– gione dal principio sin ad hoggi sempre osservato e praticato e che per pittanza non e lecito ricorrere, non essendo del numero delle cose necessarie ». A O, t. VI, p. 141. Idem repetitur in Cap. Gen. XXXI (1637), A O, t. VI, p. 168. In Capitulo auni 1643 contra facientes 8everissimis poenis pleetnntur: « si Gnar– dianns est, absqne remissione privetur officio, si praedicatores, aut •simplices sa• -0erdotes, voce activa et passiva per annnm, alii fratres per dnos menses poe– nam caparonis snstineant ». A O, t. VI, p. 240. Pitantia ergo non adnnmerabatur irr,ter res usui moderato necessarias.