BCCCAP00000000000000000000424

148 DE EXTENSIONE PAUPERTATIS 90. - Tandem significanda est alia singularitas syndici Oa– puccinorum: Institutum syndici non fuit apud nos toto hoc primo saeculo institutum aliquod permanens, sed transitorium; syndicus designatur toties quoties necessarius est ad res non amplius conventibus necessarias vendendas vel commutandas et statim in munere cessabat. Syndici institutum iam ab anno · 1536 erat transitorium (1). Exeunte vero saeculo decimo sexto, Capitulo generali Romae an. 1581 celebrato, seqnens dubium pro– positum est: « utrum pro puriore Regulae observantia praecipi debuisset, ut omnes loci nostri syndicum haberent ordinariwrn. Post longam Patrum capitulari11m discussionem dubium fuit negative solutum; quia syndicum ordinarium erat innecessa– ri'lnn » (2). Haec autem capitularis decisio saepe in subsequenti– bus capitulis generalibus repetitur. Sufficiat capitulum an. 1613 memorare; « In provinciis tollantur procuratores ordinarii, ubi sunt » (3). Ordo ergo noster restitit strenue syndici orclinarii re– ceptioni, quia practice erat occasio magnorum abusuum ; is enim faciliter eleemosynas omnes indiscriminatim pro fratribus acci– piebat et ita praetextus evaserat per abusnm ad susceptionem practicam syndici martiniani (4). (1) Cf. SANTI TESAURO, op. oit., cap. IV, p. 201. (2) Cf. SANTI TESAURO, ibid. ; LOUIS DE PARIS, op. cit., cap. IV, p. 308. A muo tamen hi auctores decisionem capitule> an. 1580 celebrato adscriuunt, quod capi• tnlnm non an. 1580, sed an. 1581 hauitum fuit. De hac capitulari resolutione -silet omnino « Collectio authentica », non tamen tantum ex hoc eius inexistentia inferri deuet, nam Pater Sanctes tempore illo testis ocularis erat, siquidem anuo 1599 Romae Definitor Generalis eligitur. Cf. O D, p. 34. (3) Cf. Gap. Gen. XXVII (1613), A O, t. V, p. 283; id. XXVIII, (1618), A O t. V, p. 364. (4) Cf. SANTI TESAURO, op. cit., cap. IV, p. 202; Lours DE PARIS, op. cit., p. 308.