BCCCAP00000000000000000000424

104 DE EXTENSIONE PAUPERTATIS communis praeceptis erat deductnm. Testatoris dispositio, di– cebant, nulla quidem est quatenus Fratres Capuccinos, incapa".' ces cum sint, heredes instituit; sed in eodem testamento « causa pia » apposita hwenitur, nempe: « quod hereditas ve11datn:r et pretium in fratrum necessitates sublevandas co11 vertatnr : ex hác– secunda parte testamentum existimabatur validum, quia in piis causis sufficit, quod hereditas ad piam cansam relinquatur, neque necessaria est persona, in quam nomen heredis cadat; prima ergo testatoris dispositio, qua Capuccinos heredes institnit, corruit, et pro nou scripta habetnr, secunda vero sustinetur('_). Nihilominus negativa conclnsio erat probabilior(2), sed praecipue tntior et puritati minoriticae paupertatis conformior, guare absque dubio potius propter secundam rationem in Ordine Capuccinorum ac– cipitur et unanimi ferme consensu ab expositoribus traditur (3); dno tantnm unanimitatem impediunt scil. Bartholomaeus Vecchi, et Oyprianus Oronsers (4). '!'amen haec opinio Oypriani Oronsers imprpbata fuit, correcta et in contrariam mutata in illa sui operis castigatione, qnam tnm Patres nostrae Reformationis, tum Sacra Oongregatio perfecerunt (5). Ordo Fratrum Capuccinornm praxi toto hoc saeculo fidelis– sime mandat principium illud, quod in expositione Hieronymi a Politio enuntiatmn reperitur : « In his enim, qnae Regnlae pnram observantiam respicinnt, tutior semper eligenda est pars » (6). (1) Cf. E. RODERICUS, op. cit., t. II, q. 78, art. 4, p. 241, et alii apud Cv– RILLUM A BERGOMO, p. 193, n. 5. (2) Hano sententiam propugnaverant inter alios Auctor libri Se1·ena Conscientia, q. XVII, apud Mon. nra., t. II, f. 123; ANT. DE CORDUBA, op. cit., cap. VI, q. XI, p. 325; T. SANCIIEZ, op. cit., lib. VII, cap. XXV, n. 11; J. CASTROPALAO, op. cit., pars. III, disp. III, p. 287; et oommuniter doctores, eam inter Fratres Minores et alios Mendicantes differentiam agnosoentes, ut hi essent capaces succedendi in bona immobilia, non ut ea retineant, sed ut vendant, et pretinm in proprias ne– oessitates expendant, illi vero essent utrinsque negotii incapaces, (3) Cf. SILVESTRO D'Ass1s1, op. cit., f. 184-186; HIERONYMUS A SORBO, op. cit., v. « hereditas », p. 390-391; HrERONYMUS A PoLIT10, op. cit., cnp. VI, n. 52, SANTI TESAURO, op. cit., ca1), VI, p. 30l:I; Lours DE PARIS, op. cit., cap. VI, p. 371. (4) BARTH. VECCHI, op. cit., disp. VI, dnb. II; CYPRIANUS CROUSERS, op. cit., cap. VI, p. 400-402. (5) Cf. CLAUDIUS BrTURICENSIS, B1·eviariu1n chi-onologic1tm, p. 219; CYRILLUS A BERGOMO, op. cit., p. 194, n. 5. (6) Op. cit., cap. VI, n. 55 1 p. 498.