BCCCAP00000000000000000000392

62 Ecclesiae tuae, ut eam liber'es ab omni m2lo et in amore tuo illam perficias; collige eam a quattuor ventis, sanctificatum in regnum tuum, quod ei parasti, quoniam tua _est virtus et gloria in saecub'' (3). San Basilio ya en su tiempo decía: "Ex asserv,ltis in Ecclesia dogmatibus et pra'edicationibus alia quidem habemus e doctrina scripto prodita, alia \·ern nobis in mysterio tradita rece– pimus ex traditione apostolorum, qnorum utraque vim eamdem habct ad pie– tatem, nec iis quisquam contradic•et... Invoi.:<1tionis verba cum conficitur panis eucharisticus et populum benedictionis, quis sanctorum in scripto nobis rdi– quit ?" \4). A la oración litúrgico-misionera hace alusión San Agustín, escri– biendo al pelagiano Vida!: "Exsere contra orntiones Ecdesi,:e disputationes tuas, et quando audis sac.'erdotem Dei ad altare exbortantem populum Dei orare pro incrcdulis, ut eos convertat ad fidem, et pro cathccfwmenis, ut eis desiderium regenerationis inspiret, et pro fidclibus, ut in eo quod 'csse coepc– runt, eius munere p,:rseverent, absana pias voces (5). N umquid orare prohi– betis Ecdesiam pro inficlelibus, ut sint fideles, pro iis r_¡ui 1wl11nt crederc, ut vdint credere, etc." (ü). Las mismas ideas misioneras muestra Celestino I Pc!pa en una carta dirigida a los obispos de las Gallias: "Obsecrationem quoquc sacerdotalium sacramenta respiciamus, qua'c ab Apostc,]i~ tr,1dita in todo muri– do atque in omni Ecclesia catholica universaliter celehr,:mtur, ut legem cre– dendi lex statuat supplicandi. Cum enim sanctorum plcbium praesules man– data sibimet l•egatione fungantur, apud divinam clementiam humaní neneris agant causam et tota secum Ecclesia congcmiscente, postulant et praecantur, ut inficlclibus donetur fides, et idololatriae ab impietatis suae liberentur erro– ribus, ut il1clacis, ablato cordis velamine, lux veritatis appareat, ut hacrctici catholicae fidei perccptione resipiscant, ut schismiltici spiriturn redidivivae ,.:a– ritatis accipiant, ut lapsis paenitentiae remedia confernntur, ut denique rntc– chumcnis ad reg'cnerationis sacramenta perductis caelestis misericordiae aula reservetur" (7). Las mismas ideas encontramos en el autor del libro De Vocidicme Gcn– tizzm: "Praecepit itaque Apostolus ... fieri obsecrationes, postulation'es, gratid~ rum actiones pro omnibus hominibus, pro regibus, pro iis qui in sublimitate sunt. Quam legem ;;upplicationis ita omnium sacerdotum et fidelium devotio concorditer tenet, ut nulla pars mundi sit, in qua huiusmodi orationes non C'e– lebrentur a populis, christianis. Supplicat ergo! ubique Ec:-lesia Deo, non solum pro sanctis et in Christo iam regeneratis, sed etiam pro infidelibus... pro iudacis ... pro haereticis, tt schismaticis (8). Estos y otros muchos testimonios de los Santos Padres, que se podrían aducir, nos demuestran que desde los primeros tiempos la Iglesia elevaba sus oraciones por todos los hombr'es sin excepción, para que entraran en su seno maternal. Con el correr de los siglos la liturgia se fué perfeccionado y aun multipli– cando. No es de nuestra\ incumbencia narrar el importante desarrollo histórico (:n 1bid., X, vúg. ;;,n, (·!) Cf. P. U., :;2, 187. (5) Bpist. 217 a,l Fita/em n. 2, P. L., :l3, 978. (fl) Ibid. 11. 2U, P. L., ;¡;1, H78. (7) Bp·ist. XXI Uocle:st. I a(l Bpisc. (Jalliarum, P. L., 50, 535. (8) De Yoratione Gc11ti1111(, 1, I, f'. XII, I'. L., 31, GG4.