BCCCAP00000000000000000000392

344 P. PÍO DE MOc\DREGA;-,;Es sanctac nuntius et interpres, primoribus populi se sistere debeat, nut in •:::oe– tus doctorum hominum invitetur: tum vero qua rationc is suam tu\:bitur dig– nitatem si sermonis inscitia exprimerc sua sensa prohibeatur? (39). Quandonam autcm missionis linguam missionarii addiscere dehent 7 In ipsa provincia vel in missionis territorio? Hoc enim determinari non potest, quia ex indole sermonis, circumstantiis locorum ac pcrsonarum pendent. Quando– que in provincia sub directione alicuius missionarii lingua ben'c periti, studiis linguisticis incumbere poterunt; aliquoties vero utilius in ipsa missione cxisti– mabitur. N onnullae provinciae iuvenes clcricos, curriculo Philosophiae expl•eto, ad missioncs mittunt, ut melius ac facilius linguam, mores aliaque necessaria discant. Uhi clcricorum educatio ac completa effmmatio continuari possit, procul dubio talis determinatio laudanda est; sic enirn res omnes ad missiones pertinentes studiorum tempore discere valcbunt ac sacudotali dignitate iam insigniti tempus ad eas discendas tcr'cre non tenentur. Quid en'm in singulis casibus convenientius erit, Provinciarum ac missionum modcratores iudica– hunt. Praaeter linguam missionarü nosccre etiam debent regionis litteraturam, geo– graphiam, historiam civilem, systemata philosophica, religiones, superstitiones, populi psychologiam, eharaeterem, propensiones, etlmologiam, publicas viven– di formas, consuetudin'cs, verbo omnia quac ad meliorem suae missionis ra1c– cessum inservire possunt. Haec omnia benc comprchenduntur in sapientibus monitis a S. Congr. de Propag. Pide missionariis dat1s: "Diligenter, inquit, rle gentis moribus quaeret missionarius, de populorum studiis, num ad fidem am– plectendam sint propensi, num in retinenda firmi sint; virtutique apti vel dediti libidini; quarnam apud eos plurimi ducatur virtus, quale vitium dominetur; et qu;,enam potissimum valeant ad animos eorum divinccnclos; ac prac:scrtim de dominantium Principum indole, num bcn'e christianam erga religioncm afecti– sint, an male, quo dignoscat, an latere expcdiat, an in luce.rn prodire. Quid– quid autcrn ad indig'enarum relir1iont'm attinet, explorare ..::onabitur, quinam ritus, erroreEv"c regnent; sacerdotum eruditionem. agendi institutum, auctori– tatcm, fraudes, et dolos, num forte ex iis aliqui a chrisfümae1 religionis rectitu– cline minus alieni sint, cante investigabit. Quum vero iam praecipuis missionum nostrarum !neis lumen effulserit, p·ercontabitur, quonam ternpore fuerit advecta, quibusdam cxordiis mita, quibus in ea stahilienda mediis usi sint missionarií; pracsertim quaenam hene, feliciterquc cesserint; si quondam interrupta sit, quae fu•crit rnissionarium agcndi ratio. Quoad vero praesentem Ecclesiae sta– tum sciscitabitur de numero christianorurn, templorum, missionariorum, cate– chistarum, eorumque tum vivendi, tum doccndi instituto, quae statuta cccle– siastica vigeant, quae nondum promulgata sint, quaenam speciali consuetudine aut violata, aut abrogata. Praet'erea de regni administrntione ·sobrie quantum ad suorum regimen, et Ecclesiae utilitatem et quantum ad munus apostolicum rite obeundum desideratur, mquiret. Sed quum haec tam multa sint, praecipua corum capita satis erit initio cognovisse" (40). Ad hace omnia rite noscenda in seminariis seraphicis et studiorum locis saepe legantur libri de respectiva (::O) ('f. Jla.ci111um illud, l. c., p(tg. 4-18. (40) Cf. Jionifa ad Jiissiunarios ,'-,. Conu. de Pro]). J?icle, cap. II, art. IY, vúg. 25, ed. 4, Homa, 18'-,0.